با وجود تلاش های نزدیک به 3 دهه از سوی فعالان حوزه جنگل و محیط زیست و نیم قرن تربیت دانشگاهیان در این حوزه، و با گذشت حدود 3 سال از تصویب و ابلاغ "طرح توقف بهره برداری چوب از جنگل های هیرکانی" موسوم به " طرح تنفس"، و نیز با وجود تاکیدهای فراوان و دستورهای متعدد از سوی مقام معظم رهبری، جنگل های ایران همچنان در معرض تخریب، قطع و تصرف قرار دارند.
درختان ارزشمند جنگلی هیرکانی شمال، هنوز با بهانه های متعدد در معرض تخریب قرار می گیرند و گاه پنهانی و گاهی نیز به طور علنی قطع زده و بار وانت و کامیون می شوند و به فروش می رسند.
طی دو ماه اخیر که کشور درگیر بیماری کرونا و بخش هایی از آن تعطیل بود نیز تخریب کنندگان دست از کار نکشیدند، این در حالی است که در سال های اخیر، کاهش پوشش گیاهی جنگلی و مرتعی در بسیاری از نقاط کشور، سیلاب های متعدد جان بسیاری از شهروندان را گرفته و خسارت های میلیاردی به کشاورزی، دامپروری، صنعت و تاسیسات شهری و حمل و نقل و .... وارد آورده است.
حالا خبرهایی از شرق استان گلستان حکایت از قطع 162 اصله درخت جنگلی برای ساخت یک آب بندان در بالادست روستای "الازمن" در اطراف شهرستان علی آبادکتول دارد. درخت های فوق از نوع بلوط، ممرز، لرگ و انجیلی بوده اند که در طی چندین هفته قطع شده و به بیرون از روستا حمل شده اند.
معاون امور جنگل استان مصاحبه نکرد
داوود مقدسی معاون امور جنگل استان گلستان در پاسخ به تماس تلفنی گفت که نمی تواند مصاحبه تلفنی با او داشته باشد و انجام هر گونه مصاحبه را منوط به حضور در اداره کل منابع طبیعی و ابخیزداری گلستان برشمرد. او به رغم اینکه خود در مکالمه عنوان کرد که را می شناسد اما تاکید کرد که حراست این اداره کل هرگونه مصاحبه تلفنی را برای مدیران ممنوع کرده است.
اما حمید مصطفی لو معاون اموراراضی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری گلستان که از مدیران همیشه پاسخ گو در حوزه رویدادهای منابع طبیعی استان است در این باره به اسکان می گوید:« در بالادست روستا چند سال است که می خواهند یک بندخاکی بزنند؛ این درخواست به جهادکشاورزی ارائه و با آن موافقت شده است؛ هم به خاطر کنترل سیل و هم تامین آب برای کشاورزان؛ سپس درخواست را به اداره کل ما دادند و در نهایت کمیته فنی آنرا بررسی و مصوب کرد.»
او افزود:« درختان خیلی ضعیف و نازک بوده اند و با مجوز "دفترجنگلداری وامور بهره برداری" سازمان جنگل هامراتع و آبخیزداری قطع شده اند. اما متاسفانه 30 درختچه کوچک بدون مجوز و در اثر بی توجهی کارشناس ناظر بندخاکی قطع شده است.»
مصطفی لو تاکید کرد:« ظاهرا کار که تمام شده کارشناس ناظر بندخاکی که با جهاد کار می کرده در داخل مخزن سد، در حدود 30 اصله درختچه کوچک می بیند و می خواهد آنها را قطع کند.
صاحب زمین هم به ایشان می گوید که این زمین اختلاف ما با اداره کل منابع طبیعی استان است و نهایتا به نفع من رای صادر می شود و اگر هم نشود محدوده داخل مخزن است و نهایتا می خواهد آبگیری شود. کارشناس نیز تحت تاثیر این حرف صاحب زمین، درختچه های با قطر زیر 10 را قطع می کند که ما این را نیز پیگیری کرده و مطابق قانون با آن ها برخورد کرده ایم.»
اما فعالان محیط زیست و مردم محلی می خواهند بدانند چرا در شرایطی که وضعیت بحرانی جنگل ها، خشکسالی، ریزگرد و بیابانزایی و کمبود منابع آبی در ایران و حتی استان های شمالی مخصوصا استان گلستان بر همگان آشکار شده به راحتی برای انواع پروژه هایی که اغلب بی نتیجه و بیهوده کلنگ می خورند و با خسارت های فراوان به منابع طبیعی و ملی و صرف میلیاردها تومان از بودجه عمومی، اجرا می شوند، مجوز صادر می شود؟ و چرا سازمان متولی جنگل و منابع طبیعی با این درخواست ها برای اجرای پروژه هایی که اغلب از اساس فایده ای برای جوامع محلی و مردمان منطقه ندارند اما با قیمت نابودی جنگل و منابع طبیعی کلید می خورد موافقت می کند؟
مردم گلستان هنوز ماجرای "سد کبودوال" در منطقه علی آبادکتول در شرق استان را فراموش نمی کنند؛
سدی که با موافقت سازمان جنگل ها و مدیران وقت منابع طبیعی گلستان در سال های دهه 80 ، با هدف تامین آب برای کشاورزان منطقه و به قیمت نابودی و پاکتراشی 72 هکتار از جنگل های بکر هیرکانی کشور آبگیری شد؛ اما تاکنون نتوانسته برای کشاورزان آبی را تامین کند و به یک تفریحگاه در حاشیه شهر تبدیل شده که اگر هم در سال های پربارش، اندکی آب در خود ذخیره کند برای استفاده کشاورزان، از آنها پول دریافت می شود.
دیدگاه تان را بنویسید