نگاهی به اثر محمود فرشچیان در بیست و دومین حراج تهران

محمود فرشچیان، نقاش و نگارگر برجسته ایرانی، از تأثیرگذارترین چهره‌های هنر معاصر ایران به شمار می‌رود. او در ۱۵ آذر ۱۳۰۸ در اصفهان، زادگاه هنر و زیبایی، چشم به جهان گشود.

علاقه او به هنر از کودکی نمایان بود. پدرش که در عرصه فرش فعالیت داشت، استعداد او را درک کرد و او را به کارگاه نقاشی میرزا آقا امامی برد. امامی به سرعت به نبوغ محمود پی برد و او را تحت آموزش خود قرار داد. بعدها، عیسی بهادری نیز نقش مهمی در پرورش هنری فرشچیان داشت.

فرشچیان پس از تحصیل در مدرسه هنرهای زیبای اصفهان برای تکمیل آموخته‌هایش راهی اروپا شد. او ساعت‌های طولانی را در موزه‌های بزرگ اروپا به مطالعه آثار استادان نقاشی می‌گذراند؛ چنان‌که خودش می‌گفت: «اولین نفری بودم که با کتاب و قلم وارد موزه می‌شدم و آخرین نفر که از آن خارج می‌شدم.»

پس از بازگشت به ایران، او به مدیریت اداره ملی هنرهای زیبا و استادی در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران منصوب شد.

فرشچیان به واسطه سبک منحصربه‌فردش که آمیزه‌ای از سنت و نوآوری است، شهرت جهانی یافت. آثار او با ترکیبی از خطوط روان و رنگ‌های زنده، مضامینی عمیق، به‌ویژه با رویکرد شیعی را به تصویر می‌کشند. 

او که امروز در نیوجرسی آمریکا زندگی می‌کند، همچنان سفرهای دوره‌ای به ایران دارد و آثارش الهام‌بخش هنرمندان نسل‌های مختلف است.