چرا فکر می کنید همه چیز تحت کنترل شماست؟

بنا بر فرهنگ مشرق زمین زندگی نه با ذهن که با حواس است. یعنی تجربه زندگی از طریق حواس و نه فقط از طریق ذهن. باید آگاه بود که چگونه ذهن گاهی اوقات می‌تواند تجربیات ما را زیر تعصبات و ترس‌ها پنهان کند، و ما را از درگیر شدن کامل با دنیای اطرافمان به روشی مستقیم و حسی باز دارد.

فکر همیشه وجود دارد و واقعیت را تفسیر می کند. ذهن زندگی ما را بر اساس تعصبات، ترس، جاه طلبی ها و چیزهای طولانی دیگر هدایت می کند. در عین حال، اغلب ما را از تجربه هر روز  عینی و ملموس زندگی باز می دارد.

این چه ربطی به میل به کنترل همه چیز دارد؟

اتفاقی که می افتد این است که فکر به این شکل عمل می کند: همه چیز را محدود و درک می کند تا آن را تصاحب و به نوعی هدایت کند. ادراک، احساسات و عواطف اما متفاوت عمل می کنند. آنها سرکش تر و آشفته تر، اما آزادتر و معتبرتر هستند. اینها منطقه ای اند که تلاش ما برای کنترل همه چیز را خراب می کنند تا بتوانیم در لحظه و در محدوده ای که هستیم شادی را تجربه کنیم.

چنانچه ذهن آگاه باشیم، می توانیم کنترل ذهن مان را برعهده بگیریم. اغلب با خودمان در جنگیم؛ افکارمان  محتوا به ما می دهند و ما می کوشیم از شر آن خلاص شویم. نمی کوشیم آن را درک کنیم، فقط برآنیم در اسرع وقت حذفش کنیم. مثلاً در وهله اول مضطرب می شویم بعد تمام توان مان را می گذاریم تا اضطراب را دفع کنیم. 

شاید اگر نگرش پذیرش و مشاهده را در پیش می گرفتیم، می توانستیم با دیدی متفاوت جور دیگری زندگی کنیم.