احساس پروانه در شکم | چرا وقتی کسی را که دوستش داریم می‌بینیم، انگار توی دلمان پروانه بال‌بال می‌زند؟

تصور کنید در موقعیت‌های زیر قرار دارید:

• صبح دوشنبه است و نگران امتحان ریاضی هستید.
• بعدازظهر شنبه است و در حال آماده شدن برای اجرای پیانو برای یک گروه بزرگسال هستید.
• پسری یا دختری که دوستش دارید نزدیک شماست و می‌خواهید چیزی بگویید، اما نمی‌دانید چه بگویید.

در هر یک از این موقعیت‌ها، شما احساس ناراحتی یا لرزشی در معده خود دارید. ممکن است نگران باشید که استفراغ کنید. اگر به بقیه بدن خود توجه کنید، ممکن است متوجه شوید که قلبتان سریع‌تر می‌زند، دهانتان خشک شده و دستانتان مرطوب و کمی لرزان هستند.

این وضعیت برای هر انسانی در یک زمان یا زمان‌های دیگر اتفاق افتاده است. به این تجربه "احساس پروانه در شکم" گفته می‌شود. اما در واقع، شما در حال تجربه واکنش به استرس هستید.

وقتی مردم استرس دارند، واکنشی به نام "پاسخ مبارزه یا فرار" را تجربه می‌کنند. فرض کنید در دشت‌های آفریقا به یک شیر برخورد کرده‌اید. در یک لحظه می‌دانید که در وضعیت خطرناکی قرار دارید. خوشبختانه، بدن انسان برای مقابله با این وضعیت آماده است. سیگنال‌ها از بخش فکری مغز به هیپوتالاموس و غده هیپوفیز، که در مغز قرار دارند و مسئول کنترل بسیاری از عملکردهای بدن هستند، ارسال می‌شوند. غده هیپوفیز بلافاصله به غدد فوق کلیوی، که بالای هر کلیه قرار دارند، سیگنال می‌دهد. غدد فوق کلیوی آدرنالین و سایر مواد شیمیایی را به جریان خون شما آزاد می‌کنند. آدرنالین باعث افزایش ضربان قلب، افزایش فشار خون و بهبود گردش خون در عضلات شما می‌شود. تمام این اثرات برای کمک به شما در مبارزه با شیر یا فرار از آن طراحی شده‌اند. (من فرار کردن را توصیه می‌کنم.)

همزمان با اینکه خون به ریه‌ها و عضلات شما جریان می‌یابد، کمتر به سایر اندام‌ها از جمله معده شما می‌رسد. این و سایر تغییرات هورمونی ممکن است باعث ایجاد حالت تهوع شود. حتی اگر انسان به احتمال زیاد به شیر برخورد نکند، نسخه خفیف‌تری از همین فرآیند در موقعیت‌های کمتر استرس‌زا نیز فعال می‌شود. این همان "احساس پروانه در شکم" است.

بنابراین دفعه بعد که قبل از امتحان نگران بودید، به خاطر داشته باشید که این پاسخ مبارزه یا فرار است که شما را اینگونه می‌کند. در این مورد، با این حال، توصیه می‌کنم که امتحان را بدهید، به جای اینکه فرار کنید.