درج تاریخ انقضا روی پاکت‌های شیر: داستانی که به آل کاپون ختم می‌شود!

شایعه‌ای وجود دارد که آل کاپون، گانگستر  آمریکایی، برای درج واضح تاریخ انقضا روی بطری‌های شیر تلاش کرد. ظاهرا دلیل این کار، بیماری یکی از بستگان او پس از مصرف شیر ترش بدون اطلاع از فاسد شدن آن بوده است.

درستی این داستان هرگز به طور کامل ثابت نشده است، اما همچنان ارزش تعریف کردن دارد.

آل کاپون و تاریخ انقضا روی بطری‌های شیر

آل کاپون، گانگستر و تاجر آمریکایی، ظاهراً پس از بیماری یکی از بستگانش به دلیل مصرف شیر فاسد، برای درج تاریخ انقضا روی بطری‌های شیر تلاش کرد. با این حال، نوه‌یِ دختری او دلیل محتمل‌تری برای این پیشنهاد ارائه می‌کند.

در آمریکا، بسیاری از تاریخ‌های «مصرف ترجیحی» روی شیر، نشان‌دهنده‌ی ناامنی غذایی نیستند و باعث دور ریختن ۹۰ درصد از مواد غذایی سالم توسط مردم می‌شوند. از سوی دیگر، سرویس سلامت ملی (NHS) انگلستان معتقد است که مردم با نادیده گرفتن تاریخ‌های «مصرف» روی شیر، سلامتی خود را به خطر می‌اندازند.

آل کاپون در دهه‌های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ میلادی، رهبر گروه شیکاگو (Chicago Outfit) یا مافیای شیکاگو بود، دوره‌ای که در آن، گروه‌های گانگستری برای کنترل توزیع غیرقانونی الکل در دوران ممنوعیت مشروبات الکلی با هم می‌جنگیدند. طبق گفته‌های دِردِر ماری کاپون، نوه‌یِ دختری آل کاپون، آل کاپون سالانه بیش از ۱۰۰ میلیون دلار از قاچاق مشروبات الکلی درآمد داشت.

با نزدیک شدن به پایان دوران ممنوعیت، کاپون برای تامین مالی سبک زندگی پرخرج خود نیاز به راه دیگری داشت. اما او از خطرات مرگبارِ همراه با فعالیت‌های غیرقانونی‌اش خسته شده بود.

اعضای گروه‌های رقیب در شیکاگو به آسانی وعده‌هایشان را زیر پا می‌گذاشتند یا خانواده‌های دیگر را تهدید به خشونت می‌کردند. کاپون از ترس کشته شدن خودش یا خانواده‌اش، دچار کابوس‌های شبانه شده بود. او می‌خواست گروه را ترک کند.

آل کاپون با برادر بزرگترش، رالف، درددل می‌کرد که باید از این کار غیرقانونی خارج شود و پول کافی دارد. او معتقد بود جنون در این کار جایی ندارد و ویس، موران و اعضای گروه‌های دیگر احمق هستند. آل کاپون هیچ علاقه‌ای به کار کردن با آدم‌های دیوانه نداشت.

او هدف گلوله قرار گرفته بود، تقریباً با اسید پروسیک مسموم شده بود و جایزه‌ای ۵۰ هزار دلاری برای هرکسی که او را بکشد، تعیین شده بود. تمام این موارد نشان‌دهنده‌ی سطح بالای ریسک در کار غیرقانونی او بود.

مدتی بعد، کاپون به فکر فروش شیر افتاد و این کار با معیارهای یک تجارت قانونی که می‌توانست سود زیادی داشته باشد، مطابقت داشت.

تقریباً همه، به خصوص خانواده‌های دارای فرزند، هر روز از شیر استفاده می‌کنند. حاشیه سود شیر از الکل هم بیشتر بود. از همه بهتر اینکه، گروه شیکاگو قبلاً کارخانه‌های بطری‌سازی را برای توزیع غیرقانونی الکل در اختیار داشت و این کارخانه‌ها را می‌شد برای شیر هم تطبیق داد.

هرچند دِردِر کاپون این داستان را تأیید نمی‌کند، برخی گزارش‌ها می‌گویند آل کاپون پس از بیماری یکی از بستگانش به دلیل مصرف شیر فاسد، وارد تجارت شیر شد. به هر حال، کمبود مقررات در تولید شیر، فرصتی را برای کاپون جهت قبضه کردن بازار فراهم کرد.

او قبلاً در شیکاگو شهرت نوعی رابین هود امروزی را به دست آورده بود. در دوران رکود اقتصادی، کاپون اولین آشپزخانه عمومی را تأسیس کرد و روزانه سه وعده غذا به افراد و خانواده‌های درگیر با مشکلات مالی ارائه می‌داد. این آشپزخانه عمومی آنقدر محبوب شد که او شعبه‌های دیگری نیز افتتاح کرد.

اما کاپون فراتر از صرف هزینه برای کمک به مردم عمل کرد. او واقعاً به آشپزخانه‌های عمومی می‌رفت و خودش غذا سرو می‌کرد. بنابراین، به نظر می‌رسید که لابی کردن او در شورای شهر شیکاگو برای قانونی کردن درج تاریخ انقضا یا «مصرف ترجیحی» روی بطری‌های شیر برای محافظت از کودکان شهر، با شخصیت او همخوانی داشته باشد.