محمد غفاری، مشهور به کمال‌الملک؛
کمال‌الملک: پدر نقاشی مدرن ایران یا مانعی در مسیر تکامل؟
کمال‌الملک در دوره‌ای به اروپا سفر کرد که مدرنیسم در حال اوج‌گیری بود و نقاشی رئالیسم رو به افول می‌گذاشت. با این حال، او شیفته نقاشی کلاسیک قرن 16 و 17 شد و عملاً به کپی کردن آثاری پرداخت که متعلق به 300 تا 400 سال قبل بود.
محمد غفاری، مشهور به کمال‌الملک، نقاش برجسته‌ای در تاریخ ایران است که نقشی کلیدی در تحولات هنر این سرزمین ایفا کرد. با این حال، میراث او همواره مورد بحث و جدل بوده است. برخی او را پدر نقاشی مدرن ایران می‌دانند و برخی دیگر معتقدند که او به نوعی عقبگرد در مسیر تکامل هنر ایرانی رقم زده است.
کمال‌الملک بی‌شک نقاش فوق‌العاده‌ای بود و تسلط او بر تکنیک‌های نقاشی، به‌ویژه در زمینه رئالیسم، انکارناپذیر است. او با ظرافت و دقت فراوان، جزئیات را به تصویر می‌کشید و در خلق آثار طبیعت‌گرایانه و پرتره‌های واقع‌گرایانه، تبحر بی‌نظیری داشت.
کمال‌الملک در دوره‌ای به اروپا سفر کرد که مدرنیسم در حال اوج‌گیری بود و نقاشی رئالیسم رو به افول می‌گذاشت. با این حال، او شیفته نقاشی کلاسیک قرن 16 و 17 شد و عملاً به کپی کردن آثاری پرداخت که متعلق به 300 تا 400 سال قبل بود.
رویکرد واقع‌گرایانه کمال‌الملک، فاصله‌ای عمیق بین نقاشی سنتی قاجاری و هنر مدرن ایرانی ایجاد کرد. او این آموزه‌ها را به شاگردانش نیز منتقل کرد و باعث شد همین روند در هنرستان کمال‌الملک و بعدها دانشکده هنرهای زیبا و هنرهای تزئینی ادامه پیدا کند.
تنها پس از ظهور نسل اول مدرنیست‌ها نظیر ضیاپور، عامری جوادی‌پور و حمیدی و بازنشستگی شاگردانش نظیر حیدریان، فضا برای نسل دوم نقاشان مدرن ایرانی فراهم شد.
در نهایت، نقاشی مدرن ایرانی هویتی مستقل پیدا کرد و به یکی از غنی‌ترین و متنوع‌ترین شاخه‌های هنر در ایران تبدیل شد.