|
کد‌خبر: 298106

ته دیگ | ته دیگ مجلسی

ته دیگ نان به سبک جدید | ترفند ته دیگ مجلسی با نان لواش +ویدئو

اگر میخواهید در مهمانی یک سبک جدید ارائه دهید حتما از این ته دیگ مجلسی استفاده کنید برای یادگیری از ترفند این ته دیگ مجلسی با ما همراه باشید.

ته دیگ نان به سبک جدید 

اگر میخواهید در مهمانی یک سبک جدید ارائه دهید حتما از این ته دیگ مجلسی استفاده کنید برای یادگیری از ترفند این ته دیگ مجلسی با ما همراه باشید.

انواع ته دیگ:

ته‌دیگ زعفرانی
ته دیگ اسفناج
ته دیگ کاهو
ته دیگ چوب شور
ته دیگ سیب‌زمینی رنده شده
ته دیگ مغز تخمه
ته دیگ پوره سیب‌زمینی
ته دیگ سیب‌زمینی
ته دیگ پیاز
ته‌دیگ بادمجان
ته‌دیگ گوجه
ته دیگ ماستی زعفرانی
ته دیگ شوید یا ته دیگ جعفری
ته دیگ رشته‌پلوئی
ته دیگ سیب‌زمینی کنجدی
ته دیگ ماکارونی
ته‌دیگ نان لواش، نان تست، نان باگت، نان تافتون
ته دیگ بال مرغ، ماهی بدون استخوان، ران مرغ، فیله مرغ

کمتر از یک دقیقه با یدونه فنجون کیک شکلاتی کافی شاپی درست کن! | مخصوص وقتایی که عجله داری و حوصله‌ات کمه! | طرز تهیه کیک شکلاتی ۱ دقیقه‌ای بدون نیاز به همزن + ویدئو

علاقه ایرانی‌ها به ته‌دیگ بی‌دلیل نیست که افسانه‌ای است؛ قدمت ته‌دیگ هم در آشپزی ایرانی افسانه‌ای است و انگار از روزی که غذای ایرانی بوده ته‌دیگش هم بوده. با این حال درباره پیدایش ته‌دیگ روایت جالبی هم هست و این است: «خدمه‌هایی که در مطبخ ناصرالدین قاجار [یا مظفرالدین قاجار] کار می‌کردند با باقی‌مانده غذا شکم‌شان را سیر می‌کردند. روزی نوکرها بر سر ته‌دیگ غذا دعوا می‌کنند. وقتی ماجرا را از سرآشپز جویا می‌شوند، ماجرای ته‌دیگ به گوش شاه می‌رسد و او دستور می‌دهد که کمی از ته‌دیگ را برایش ببرند. شاه که از خوردن ته‌دیگ مسرور می‌شود، دستور می‌دهد پس از آن، ابتدا ته‌دیگ را به‌عنوان پیش‌غذا برای او ببرند و بعد غذای اصلی را».
کاملاً معلوم است که این حکایت نمی‌تواند سابقه پیدایش ته‌دیگ باشد، چون ته‌دیگ خیلی خیلی قدیمی‌تر از این حرف‌هاست و همیشه هم محبوب بوده است و شعر هم دارد محبوبیتش و «گرجی اصفهانی» شاعر دوره قاجار فرموده است: «به مطبخ از پی ته‌دیگ ار نَبُد کفگیر/ زنم به دیگ ز ناخن دو صد تراش و خراش [یعنی برای رسیدن به ته‌دیگ اگر کفگیر نباشد با ناخن دیگ را می‌خراشم].

ته‌دیگ به روش صفویه!
در کتاب «مستطاب آشپزی» روش تهیه انواع ته‌دیگ در نقاط مختلف ایران، مشابه دانسته شده و چنین آمده است: «برای تهیه ته‌دیگ از خود برنج، ابتدا آن را می‌جوشانند و آبکش می‌کنند؛ در کف دیگ روغن یا کره می‌ریزند، چند لحظه حرارت می‌دهند و کمی آب به آن اضافه می‌کنند. پس از داغ‌شدن آب و روغن، یک لایه برنج می‌ریزند و پس از گذشتِ چند ثانیه بقیه برنج را اضافه می‌کنند. برای تهیه ته‌دیگ با مواد دیگر، کف دیگ را با یک ورقه نان لواش یا ورقه‌های سیب‌زمینی، کدو یا برگ کاهو می‌پوشانند و چند لحظه تفت می‌دهند، سپس برنج را روی آن می‌ریزند. مدت زمان مورد نیاز برای بستن ته‌دیگ دست‌کم یک‌ساعت‌ونیم روی حرارت ملایم اُجاق است».
حالا دستور پخت ته‌دیگ را ۴۰۰ سال که عقب برویم به خوراکی احتمالاً لذیذ دیگری هم می‌رسیم که «سردیگ» بوده! در کتاب «مادة الحیاة»، متعلق به دوره صفوی آمده است: «هنگام نیمرس‌شدنِ برنج در ته‌ دیگ، دو نان تُنُک[ظریف، نازک] گذارده و روغن به قدر کفاف دهند؛ پلاوِ نیمرس[پلو نیم‌پخته] روی نان مذکور ریزند، در آخر نان روی پلاو نهاده سر دیگ را بپوشند و آتش [منظور آتش هیزم است] به حد اعتدال در ته‌ دیگ و بالای دیگ کنند تا نان‌های بالا و پایین سرخ شوند».