روش استخاره با قرآن به روش امام علی و طریقه تفال حضرت علی علیه السلام

 استخاره گرفتن عملی است که انسان وقتی در دوراهی شک و تردید و انتخاب راست درست از راه غلط قرار می گیرد انجام می دهد . استخاره گرفتن روشهای مختلفی دارد که از اهل بیت (ع) نیز برای استخاره گرفتن روشهایی ذکر شده است . در این مطلب قصد داریم روش تفال قرآنی و استخاره گرفتن قرآنی حضرت علی (ع) را به شما عزیزان آموزش دهیم . 

 ۸ دعا برای ثروتمند شدن و افزایش مال

روش استخاره با قرآن به روش امام علی و طریقه تفال حضرت علی علیه السلام

از امام علی علیه السلام نقل شده که فرمودند:

هر که بخواهد به قرآن تفأل کند، (باید ابتدا نیت کاملا واضحی و بدون شرطی نماید)

سپس سه مرتبه سوره فاتحه و سه مرتبه سوره توحید را بخواند و سپس این دعا را بگوید:

«اَللّهُمَّ اِنّی تَوَکَّلْتُ عَلَیْکَ وَ تَفَأَّلْتُ بِکِتابِکَ الْکَریمِ فَأَرِنی ما هُوَ مَکْتُوبٌ فی سِرِّکَ الْمَخْزُونِ وَ فی غَیبِکَ الْمَکْنُونِ یا ذَا الْجَلالِ وَ الْاِکْرامِ»

سپس قرآن را باز نماید و هفت ورق را بشمارد و سطر هفتم از ورق هفتم(صفحه‌ی سمت راست) را بنگرد ببیند که اولین حرف از سطر هفتم چیست.

چنانچه (الف) بود: در آن کار خیر و شادی و امنیت و موفقیت است .

چنانچه (ب) بود: بدرستیکه منافغ و سود زیادی خواهد دید و از آنچه او از آن می‌ترسد امنیت پیدا می‌کند.

چنانچه (ت) بود: او در معصیت و گناه می افتد و باید از آن کار پرهیز کند.

چنانچه (ث) بود: خوشبختی دنیا وآخرت نصیب وی می گردد.

چنانچه (ج) بود: پس در کاری که قصد کرده در آن منافع و سود فراوانی می‌باشد.

چنانچه (ح) بود: خداوند روزی حلال و پاکی نصیب وی می‌گرداند از آنجائیکه او پیش بینی آنرا نکرده باشد.

چناچه (خ) بود: بدرستی دلالت می‌کند بر اینکه این عمل غیر صالح است و نباید قصد آن کند.

چناچه (د) بود: پس مددی حاصل می‌شود و به سعادت و خوشبختی می‌رسد.

چناچه (ذ) آمد: دشمنان را مقهور و ناراحت خواهد کرد.

چنانچه (ر) آمد: پس او بر قوم خود نصرت و برتری می‌یابد.

چنانچه (ز) بود پس او بر خصومت و دشمنی و ترس و تنفر می‌افتد .

چنانچه (س) باشد: خداوند خوشبختی و خیر را نصیب او می‌گرداند.

چنانچه (ش) باشد: پس باید برایش از طرف دشمنان ترسید .

چنانچه (ص) بود: او در شدت و ناراحتی می‌افتد و باید در صدقه دادن عجله کند.

چنانچه (ض) باشد: پس او دارای مال و خیر می‌شود.

چنانچه (ط) آمد: در دنیا و آخرت موفقیت نصیبش می‌گردد.

چنانچه (ظ) آمد: درآن کار رازی که پنهان است آشکار می‌گردد.

چنانچه (ع) آمد: پس در کارش کمک خواهد شد و موفق می‌شود.

چنانچه (غ) بود: در کاری می افتد که باید برایش ترسی از آن کار داشت و باید صدقه بدهد.

چنانچه (ف) بود: خداوند بزرگ حاجتش را برآورده می کند، و همچنین وصالش بعد از دوری و فراق را می‌انجامد.

چنانچه (ق) آمد: پس او خوشبخت و مورد قبول بندگان خدا می‌باشد.

چنانچه (ک) باشد درخصومت ودشمنی می افتد پس باید صدقه بدهد.

چنانچه (ل) باشد: پس او حاجتش برآورده می شود ودشمنان را مقهور می‌کند .

چنانچه (م ) باشد: پس حتماً باید دوری کند از آن کار، زیرا که موجب پشیمانی وی خواهد شد.

چنالنچه (ن) آمد: انجام آن کار خوب است .

چنانچه (و) آمد: مال وثروت نصیب او می شود و به هیچکس محتاج نمی‌شود.

چنانچه (ه) بود: در کارش توقف و تأخیر ایجاد می شود ولی عاقبت کارش به خیر و خوبی می‌انجامد .

چنانچه (ی) بود: مژده خوبی به وی داده می‌شود.