سخنان بی‌پایه‌ی وزیر | آن چه نظام کوپنی بر سر مردم و حکومت می‌آورد

سخنان بی‌پایه وزیر

بیژن اشتری، مترجم

آن چه نظام کوپنی بر سر مردم و حکومت می‌آورد.

 دیدم آقای عبدالملکی در جایی اظهار نظر کرده که "کره شمالی و لیبی و یوگسلاوی الگوهای موفق عبور از تحریم های بین المللی بوده‌اند."

چون تازگی ها یک کتاب درباره قذافی و لیبی ترجمه کردم (قذافی،ظهور تا سقوط/ نوشته آلیسون پارجتر )دریغم آمد که در این باره سکوت کنم.ببینید حمودا الاسودا وزیر نفت لیبی در دوران قذافی چه گفته راجع به تحریم ها:

"آمریکایی ها شناخت کاملی از تجهیزات و دستگاه های ما داشتند و هر قطعه و وسیله‌ای را که ما نیاز داشتیم در فهرست کالاهای تحریمی گذاشته بودند. مشکلات ما پیچیده تر شد چون نمی توانستیم این قطعات را حتی از بازار آزاد بخریم.بعد مجبور شدیم به اوراق فروشی ها رو بیاوریم و دستگاه های خرابمان را تعمیر و بازسازی کنیم و حتی در مواردی سعی کردیم قطعات یدکی مورد نیازمان را خودمان بسازیم اما در این کار نا موفق بودیم." 

نویسنده کتاب در ادامه می نویسد:

تحریم ها زندگی را بر مردم لیبی مشکل تر از پیش ساخت.قیمت ها رو به افزایش گذاشت...تورم سالیانه حدود سی و پنج درصد بود که نفس مردم را گرفت....گرچه دولت نظام کوپنی را برقرار کرد تا مردم گرسنه نمانند اما ادامه معیشت برای اکثریت مردم دشوارتر شد.علاوه بر این، برای بسیاری از خانواده ها ، متکی شدن به کوپن تجربه حقارت باری بود.آنچه کار را بدتر می کرد فساد موجود در نظام کوپنی بود.مقامات فقط بخشی از کالاهای کوپنی را بین مردم توزیع می کردند و بقیه کالاها سر از بازار سیاه در می آورد.تحریم ها موجب سربرآوردن طبقه ای از نوکیسگان شد. این طبقه جدید نه فقط شامل مقاماتی میشد که از راه دور زدن تحریم ها به سودهای آنچنانی رسیده بودند بلکه تجار بخش خصوصی را که پارتی های دم کلفت حکومتی داشتند را نیز شامل می شد.

این تجار به لطف دسترسی به ارزهای خارجی کالا وارد کشور می‌کردند و این کالاهای وارداتی را با قیمت های گزاف تورم زده می‌فروختند.نرخ تورم به قدری بالا بود که مردم قادر به خرید این کالاها نبودند.هر گوشی تلفن همراه معادل پنج برابر حقوق ماهیانه یک استاد دانشگاه بود.همزمان ویلاهای شیک که متعلق به کاسبان تحریم و اقوام و نزدیکان سران حکومت بود در طرابلس و بنغازی ساخته می شد تا بر زخم مردم لیبی نمک بپاشد.شکاف رو به گسترش میان اغنیا و فقرا موجب بروز نفرت تلخی در بین آنهایی شده بود که در نبرد برای یکی کردن خرج و دخلشان به حال خود وانهاده شده بودند."