روانشناسی
مثل روان‌شناس‌های زرد نباشیم! | یک روایت تصویری از توصیه‌های اشتباه ما به اطرافیان
روانشناسی زرد می‌گوید تو باید فقط به چیز‌های خوب فکر کنی!
روانشناسی زرد میگه؛ آدم‌ها رو باید توی عصبانیت شناخت!
اما روانشناسی علمی میگه؛ آدم‌ها رو باید توی روزهای خوب و بدشون باهم شناخت، و کنترل خشم یک مهارته که آدم‌ها باید یاد بگیرند...
روانشناسی زرد میگه؛ اگه توی رابطه‌ات خوشحال نیستی، رهاش کن!
اما روانشناسی علمی میگه؛ قبل از این‌که رابطه رو رها کنی سعی کن نقش و سهم خودت رو هم در مشکلات ببینی و بعد تلاش کن یه راه حل مناسب پیدا کنی و اگه در آخر همه‌ی راه‌هارو امتحان کردی و چیزی درست نشد، رها کردن رو یاد بگیر....
روانشناسی زرد بهت میگه؛ همیشه با اعتماد به‌نفس حرف بزن، راه برو، زندگی کن و اصلا خطا نکن...
اما علم روانشناسی میگه؛ قبل از هر چیز باید یاد بگیری چطور عزت‌نفس داشته باشی و خودِ واقعیت رو پیدا کنی و بشناسی تا به اعتماد به‌نفس واقعی دست پیدا کنی...
روانشناسی زرد موقتا هیجان‌های تورو برانگیخته میکنه و سعی میکنه بر اساس همین هیجانات موقتی تصمیمی دائمی بگیری!
اما روانشناسی علمی بهت کمک میکنه تا مهارت حل مسئله و تصمیم‌گیری منطقی رو یاد بگیری و افکار درست رو از غلط تشخیص بدی.
روانشناسی زرد خوش‌بینی کاذب رو بهت یاد میده به صورتی که همه چیز خوب و عالیه و هیچ مشکلی وجود نداره!
اما علم روانشناسی واقع‌بینی رو بهت یاد میده،،، خوب و بد، غم و شادی، سلامتی و بیماری، شکست و پیروزی... همه‌ی این‌ها بخشی از زندگیه و باید اونا رو بپذیریم.