اضطراب غذایی چیست؟ + درمان

کسانی که  اضطراب غذایی  دارند نگران عواقب غذا یا انواع غذا بر بدن خود هستند که منجر به اجتناب از غذا می شود. نگرانی آنها ممکن است شامل کالری اضافی، قضاوت شدن یا افزایش وزن باشد. برخی از افراد مبتلا به اضطراب غذایی ممکن است از بافت، واکنش های آلرژیک یا خفگی بترسند. هنگامی که این نگرانی بر زندگی روزمره تأثیر می گذارد یا با کیفیت زندگی تداخل پیدا می کند، می تواند محدود کننده یا خطرناک باشد.

ویژگی ها، صفات و علائم اضطراب غذایی

اضطراب غذایی ناشی از غذا است و می تواند در سلامت، فعالیت های روزانه و کیفیت زندگی فرد اختلال ایجاد کند. هنگامی که علت اضطراب غذایی ناشی از ترس از تأثیر غذا بر بدن باشد، ویژگی ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• محدودیت شدید غذا یا انواع غذا

• فقط خوردن بافت های خاص غذا

• عدم اشتها یا علاقه به غذا

• ترس از خفگی یا واکنش آلرژیک

• تند خوردن که با گذشت زمان بدتر می شود

با این حال، زمانی که بررسی تصویر بدن یا ترس از افزایش وزن باعث اضطراب غذایی شود، علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد.

• غرق شدن در انتخاب های غذایی

• محدود کردن بیش از حد غذا به دلیل اینکه فرد مطمئن نیست چه بخورد

• وسواس در مورد وزن یا بررسی تصویر بدن

صرف نظر از علت اصلی، آنهایی که اضطراب غذایی دارند هنگام فکر کردن یا تصمیم گیری در مورد اینکه چه بخورند دچار تنش (نا آرامی) می شوند. این یک واکنش فیزیولوژیکی به نام واکنش ” جنگ یا گریز” ایجاد می کند، و علائمی مانند:

• ضربان قلب تند

• لرزش یا سردی ( رنگ پریدگی، گرم یا عرق کرده به نظر می رسد )

• تنفس سریع و پی در پی

مبارزه یا گریز از پاسخ

هنگامی که بدن خطر را درک می کند، غرایز زنده ماندن وارد می شود. سیستم عصبی سمپاتیک واکنش ” جنگ یا گریز ” را تحریک می کند. هنگامی که فردی اضطراب را تجربه می کند، این پاسخ فیزیولوژیکی حتی اگر خطر واقعی وجود نداشته باشد، رخ می دهد.

اگر اضطراب غذایی منجر به نخوردن یا کم غذا خوردن شود، علائمی را ممکن است شامل شود:

• مشکل در تمرکز

• سرگیجه یا غش

• تحریک پذیری یا بد خلقی

کاهش غذا و سوء تغذیه، باعث می شود علائمی در بدن شما رخ بدهد که شامل موارد زیر می شود:

• کاهش وزن قابل توجه

• عدم تحقق رشد مورد انتظار در کودکان

• علائم سوء تغذیه

صرف نظر از منبع اضطراب غذایی، می تواند کیفیت زندگی فرد را تحت تأثیر قرار دهد. به عنوان مثال، برخی از افراد مبتلا به اضطراب غذایی ممکن است از رویدادهای اجتماعی اجتناب کنند. آن‌ ها می‌ ترسند که انتخاب‌ های غذایی بسیار زیاد و اضطراب ‌آور باشد، بنابراین تصمیم می‌ گیرند که نروند. اگر کودکی از خوردن غذاهای جدید می ترسد، ممکن است خانواده هرگز برای خوردن غذا یا شام در خانه دوستش بیرون نرود.

تشخیص یا شناسایی کاهش مصرف غذا

هنگامی که فردی علائم کاهش مصرف غذا را دارد، تیم مراقبت های بهداشتی می خواهند علت زمینه ای را شناسایی کنند.

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مکن است از ابزارهایی استفاده کنند، مانند:

• نمودارهای رشد و توسعه

• پرسشنامه ها

• ارزیابی با مشاوره یا درمانگر

• مشاوره با متخصص تغذیه

بسته به شدت کاهش وزن یا سوء تغذیه تیم مراقبت های بهداشتی ممکن است آزمایش زیر را انجام دهند:

• کارهای آزمایشگاهی ( آزمایش خون )

• آزمایش ادرار

• تست های تصویر برداری ( اشعه ایکس، MRI، CT، تراکم استخوان )

• الکتروکاردیوگرام ( ECG,EKG ) که قلب را بررسی می کند.

علت های اختلالات تغذیه

اختلالات تغذیه مبتنی بر اضطراب، ناشی از فوبیا ( ترس ) در مورد اینکه غذا با بدن چه می کند، اغلب در کودکان دیده می شود. این بیماری در کودکان مبتلا به اختلالات حسی مانند آنهایی که در طیف اوتیسم قرار دارند، بیشتر رخ می دهد.

هنگامی که اضطراب غذایی با ترس از افزایش وزن مرتبط باشد، می تواند به دلیل عوامل زمینه ای مانند:

• حجم زیادی از اطلاعات تغذیه ای یا انتخاب های غذایی

• انتظارات غیرواقعی و کمال گرایی

• فشار فرهنگی، اجتماعی و همسالان در مورد ظاهر

• خودگویی منفی درمورد غذا خوردن یا ظاهر

• تجربیات اولیه یا تروما ( آسیب ها )

انواع اضطراب غذایی

دو نوع اصلی اضطراب غذایی عبارت است از اختلال تغذیه مبتنی بر اضطراب و اختلالات خوردن.

اختلالات تغذیه مبتنی بر اضطراب

اگرچه اضطراب غذایی یک اختلال تغذیه و خوردن مشخص شده ” راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی “( DSM,5 ) نیست، اما می تواند باعث ناراحتی و مشکلات عملکردی قابل توجهی شود.

اختلالات تغذیه مبتنی بر اضطراب زمانی اتفاق می افتد که کسی می ترسد در صورت خوردن برخی از غذاها یا غذاهای جدید اتفاقی برای او بیفتد. این نتیجه تصویر بدن یا تمایل به لاغری نیست. آنها ممکن است از بافت بترسند، خفه شوند یا واکنش آلرژیک داشته باشند.

اختلالات تغذیه مبتنی بر اضطراب با تند خوردن متفاوت است زیرا امتناع آنها از خوردن آنقدر شدید است که باعث سوء تغذیه می شود که نیاز به مداخله پزشکی دارد. افرادی که تند خوار هستند معمولا می توانند تغذیه، وزن و قد مناسب را برای سن خود حفظ کنند.