بگذار اوکراین را بگیرد. چه باک! | اطلاعاتی در مورد رئیس سیا

- جو بایدن از ژانویه گذشته به عنوان رئیس جمهور آمریکا آغاز به کار کرد. از آن روز، توجه ذهنی دموکراتها به «مسئله روسیه» را می توان در انتخاب رئیس سازمان سیا (CIA) متجلی دید. 

- در روند اتفاقات اخیر روسیه، جو بایدن و بزرگانِ حزب دموکرات، به شدت تحت تاثیر دیدگاههای سازمان سیا بوده اند و حتی برخی از سفرهای اخیر (https://www.nytimes.com/2021/11/02/world/europe/united-states-russia-william-burns.html) رئیس سیا به مسکو در خبرها رسانه ای شد. لذا ضروری است که برای دریافت دیدگاه دموکراتها به موضوع، قدری به دیدگاههای فعلی سیا در خصوص روسیه توجه کنیم. 

- ابتدا به این سوال بپردازیم که رئیس سازمان CIA کیست و گذشته اش چیست؟

سازمان امنیت مرکزی آمریکا یا سی.آی.ای، اسمی است که ممکن است به آن (با توجه به گذشته اش) صرفاً از منظر "سازمان" نگاه کنیم و چندان به "نقش اشخاص" در آن نپردازیم. اما اتفاقات اخیر و نقش فعال آقای  ویلیام برنز بهانه ای است که به موضوع از منظر "منابع انسانی" نگاهی کنیم. 

- نکته اول در این بحث این است که بدانیم او قبلا یک دیپلمات (با سابقه) بوده است. بِرنز سفیر آمریکا در روسیه و اُردن بوده، و این نکته از این منظر جالب توجه است که بایدن کسی را به عنوان «رئیس سازمان امنیت کشور» انتخاب کرد که (با مدرک دکترای روابط بین الملل از دانشگاه آکسفورد) "مسکو" را به خوبی می شناسد؛ ولی شناختش از روسیه نه از روی کتابها و مقالات، بلکه از روی حضورِ میدانی در قامتِ یک دیپلمات در روسیه بوده است.

-به عنوان نکته دوم به این سوال بپردازیم که دیدگاههای این ولیام برنز در خصوص اوکراین و روسیه چگونه است؟

یکی از بهترین زمانها برای شناخت انسانها وقتی است که فرد از قدرت به کنار افتاده باشد. این- فایل صحبتهای ولیام برنز با مجری برنامه هاردتاک می تواند قطبنمای بسیار خوبی برای شناخت رئیس فعلی سازمان CIA باشد:

لینک (https://www.bbc.co.uk/programmes/p075tt3f) (انگلیسی)

لینک (https://www.youtube.com/watch?v=UT8Vqzp5X4o) (فارسی) *توجه: کل آمار بازدیدها فقط  7000 نفر!

- نکته سوم-چرا این فایل را باید امروز شنید؟ 

چون که این گفتگو با استیون سَکِر در مقطع زمانی خاصی بود. در واقع در زمانی که ترامپ در «اوجِ موفقیت» بود و وضعیت «اشتغال» در آمریکا در بهترین حالت ممکن بود و هیچ کس حتّی تصورش را هم نمی کرد که ممکن است «ویروسی» به اسم  کرونا پیدا شود و اقتصاد و... همه چیز را به چالش بکشد. 

در واقع، در مقطع زمانیِ ضبط این برنامه، هیچ کس به مخیله اش نمی آمد که «ترامپ یک دوره ای شود!» (حتی بحث بر سر این بود که بعد از ترامپ ممکن است دخترش کاندیدا شود). در «آن روز» و در آن شرایط، این آقای دیپلمات بازنشسته (پس از عمری تلاش در وزارت خارجه)، دارد با مجری بی بی سی درباره  اشتباهات آمریکا در گذشته و آیندۀ کشور سخن می گوید. 

مانند این است که به یک مصاحبه ویدئویی گوش کنیم که در سال 1387 جواد ظریف دارد حرف می زند [در دورانِ «اوج» احمدی نژاد] و آن ظریفِ بازنشسته، هیچ امیدی هم ندارد که احمدی نژاد یک دوره ای بشود! ولی...گذرِ ایام طوری ورق بخورد که جواد ظریف بشود «وزیر اطلاعات ایران» ! 

- نکته چهارم-سیا و اوکراین

در این گفتگو مشخصا نگاه و درک رئیس فعلی سیا به مسایل دنیا و «نقد ناتو» را ببینیم. (و البته همزمان مقایسه کنیم با تکه چوبِ سرد و بی احساسی مانند سرگی لاوروف وزیر خارجه روسیه)

جالب اینجاست که سرگی لاوروف به شکل عجیبی "متناظر" با ویلیام برنز محسوب می شود. بِرنز سالها دیپلمات بوده و بخش مهمی از کارش در مسکو بوده و لاوروف هم سالها دیپلمات بوده و بخش مهمی از کارش در نیویورک بوده است! 

- نکات جالب در این گفتگو:

-صراحت در اشاره به اشتباهات آمریکا در گسترش ناتو 

- اشاره به افول قدرت آمریکا 

- لزوم "باور" به کاهش قدرت آمریکا 

- لزوم تغییر روش وزارت خارجه در مواجه با اطلاعات و تغییر رویکردهای سنتی 

و ...

- می خواهد بگیرد، بگذار بگیرد!

اما بازگردیم به ماجرای اوکراین. نوع نگاهِ بزرگان دموکرات، امروز کاملا متفاوت با آمریکای سال 2001 است. امروز ذهنیت و موضعِ بخشی از سیاسیون در برابر این اتفاقات چند روز آینده، چیزی در این حدود است:

بگذارید به اوکراین حمله کند. اگر این فرد (پوتین) اینگونه احساسِ قدرتمند بودن می کند، بگذارید بکند.

یک سرزمین به مساحت سرزمینش اضافه شود.

بگذار ۴۲ میلیون نفر عائله و رعیت، به انبوهِ جمعیتش اضافه شود. (جنگهای دو دهه گذشته آموخت که) اصلِ ماجرا چیز دیگری است. اصلِ ماجرا در دنیای امروز اقتصاد است و ساختارها، نه اضافه کردن به مساحت کشور. در دنیای امروز، مساله اصلی شکوفاییِ «منابع انسانیِ با کیفیت» است و نه اضافه کردن فله ای و میلیونی به جمعیت. 

روزگارِ افزودنِ به مساحتِ سرزمین، سپری شده! اما اگر او چنین می خواهد بگذارید تا بخواهد. روزگار، روزگار جدید است، و آمریکا حتی سرزمین «پس هم می دهد». آمریکا مساحت افغانستان و عراق را هم نخواست و رها کرد...

محمدرضا اسلامی