زباله‌گردی
چرا زباله را «طلای کثیف» می‌نامند؟
طلای کثیفی که مانند طلای واقعی هر روز ارزش آن بیشتر می‌شود و عده‌ای روی آن سرمایه‌گذاری کرده‌اند و ثروت به جیب‌شان سرازیر می‌شود.
بیشتر شهروندان هنگام مشاهده زباله‌گردهایی که تا کمر در سطل‌های کنار خیابان‌ها و کوچه‌ها خم شده‌اند، افسوس می‌خورند اما کمتر کسی که مواد بازیافتی که پیدا می‌شود چه کسانی را ثروتمند می‌کند.
تعداد زباله‌گردها در کشور حدود ۱۴ هزار نفر تخمین زده شده که در این میان حدود ۴۷۰۰ تن کودک کار هستند و در تهران فعالیت می‌کنند.
همچنین ۹۰ درصد از جمعیت زباله‌گرد، مهاجران غیرقانونی هستند.
پایتخت روزانه حدود ۹ هزار تن زباله تولید می‌کند که سود سالانه بازیافت آن ۷ هزار میلیارد تومان و بنابراین سود حاصل از بازیافت ۵۸ هزار تن زباله کل کشور نیز حدود ۴۵ هزار میلیارد تومان در سال محاسبه شده است.
به همین دلیل است که زباله را «طلای کثیف» می‌نامند، طلای کثیفی که مانند طلای واقعی هر روز ارزش آن بیشتر می‌شود و عده‌ای روی آن سرمایه‌گذاری کرده‌اند و ثروت به جیب‌شان سرازیر می‌شود.
تا زمانی که چنین سود هنگفتی پشت کره زباله خوابیده، نمی‌توان انتظار داشت که معضل زباله‌گردی حل شود، زیرا کسانی که سطل‌ها را زیر و رو می‌کنند در حقیقت بازوی اجرایی اربابان بازیافت زباله هستند.
اما با وجود این ارقام، شهرداری‌ها همچنان بابت ارائه خدمات مدیریت پسماندهای شهری از واحدهای مسکونی و غیر مسکونی عوارض دریافت می‌کنند، زیرا می‌گویند سهم‌شان از سود بازیافت بسیار اندک است و بودجه کافی در اختیارشان قرار نمی‌دهد.