جنایتکاران | مجازات
چرا جنایتکاران جری شده اند و از مجازات نمی‌ترسند؟
بزهکارانی که تا مدتی قبل به خاطر تعصباتشان دست به قتل می‌زدند ولی هرگز درصدد مطرح کردن خود در بین مردم نبودند، ولی اکنون اقدام شنیع خود را در انظار فریاد می‌زنند؛ همان‌هایی که هرگز به خود اجازه نمی‌دادند در ملاء عام به مأمور پلیس حمله کنند، اکنون علاوه بردرگیری با پلیس، به خودشان اجازه می‌دهند دست به چاقو هم ببرند و جان مأمور قانون را بگیرند.
روزنامه اطلاعات نوشت: طی 2 روز گذشته انتشار فیلم یک مرد جوان در حالی که سربریده زن جوانش را در دست دارد و در خیابان‌های اهواز قدم می‌زند، بازتاب فراوانی در فضای مجازی پیدا کرد و جامعه را در بهت و حیرت فرو برد. به گفته مسئولان قضایی اهواز، این مرد در پی تعصباتش، همسر جوان خود را که به تازگی از ترکیه به ایران بازگشته، به قتل رسانده است.
فارغ از چرایی وقوع این قتل، پرداختن به رفتار قاتل پس از ارتکاب جنایت، نشانگر عمق یک فاجعه جدید است؛ زیرا عامل این قتل ناموسی همانند دیگر قاتلان در پرونده‌های مشابه، فکر نمی‌کند؛ بلکه برخلاف آنها سعی دارد اقدام خود را با تهیه فیلم، به رخ همه بکشد!
البته جری شدن یک متهم قبل و پس از ارتکاب جرم، فقط در این پرونده نمود ندارد بلکه نشانه‌های آن را در دیگر جرائم هم می‌توان مشاهده کرد و نمونه این موضوع در پرونده قتل سرهنگ انتظامی فارس توسط یک فرد شرور، دیده می‌شود. این شرور مسلح در حالی که یک قبضه چاقو دراختیار داشت، به مأمور پلیس حمله کرد و با ضربات چاقو، وی را به شهادت رساند.
عمل قبیح و گستاخانه مرتکبان 2 جنایت فوق، نشانگر جری شدن بزهکاران است؛ بزهکارانی که تا مدتی قبل به خاطر تعصباتشان دست به قتل می‌زدند ولی هرگز درصدد مطرح کردن خود در بین مردم نبودند، ولی اکنون اقدام شنیع خود را در انظار فریاد می‌زنند؛ همان‌هایی که هرگز به خود اجازه نمی‌دادند در ملاء عام به مأمور پلیس حمله کنند، اکنون علاوه بردرگیری با پلیس، به خودشان اجازه می‌دهند دست به چاقو هم ببرند و جان مأمور قانون را بگیرند. واقعیت تلخ دیگری که در رفتار مجرمان مشهود است، بی‌تفاوتی آنها نسبت به عواقب اعمال مجرمانه‌شان است؛ درحقیقت آنان دیگر ترسی از اجرای مجازات ندارند و از رفتار جنایتکارانه خود تبری هم نمی‌جویند.
به گفته کارشناسان علوم اجتماعی و جرم‌شناسی، اجرای مجازات وقتی اثرگذار است، که مجرم از کرده خود نادم و پشیمان شده باشد، ولی اکنون با مجرمانی مواجهیم که با افتخار از اعمال مجرمانه‌شان نظیر قتل یاد می‌کنند و ایستادگی مقابل پلیس را مایه بزرگی‌شان می‌دانند. بدون تردید، تسریع در مجازات اینگونه مجرمان نه فقط دردی را دوا نمی‌کند، بلکه سبب جری شدن سایر مجرمان هم می‌شود؛ لذا در وهله نخست باید به آسیب‌شناسی اینگونه رفتارها بپردازیم و سپس در اندیشه اشد مجازات مجرمان باشیم.