انسان | اپیدمیولوژی متابولیک
۱۰ دقیقه فعالیت روزانه بیشتر میتواند جان انسانها را نجات دهد
یک مطالعه بزرگ گزارش میدهد که اگر همه افراد بین 40 تا ۸۵ سال صرفاً ۱۰ دقیقه بیشتر در روز فعالیت داشته باشند، میتواند جان بیش از۱۱۰۰۰۰ نفر را در آمریکا در سال نجات دهد.
پدروسن موریس، محقق ارشد اپیدمیولوژی متابولیک موسسه ملی سرطان ایالات متحده میگوید: «پیشبینیهای ما بر اساس ۱۰ دقیقه فعالیت فیزیکی متوسط تا شدید است. اگر پیادهروی سریع باشد، بهتر است."
محققان دریافتند که ورزش بیشتر برای همه مردان و زنان، سفیدپوست، سیاهپوست، آسیایی و اسپانیایی مفید است. در این مطالعه، محققان اطلاعات بیش از ۴۸۰۰ فرد میانسال و مسن که بخشی از مطالعه دولتی بهداشت و تغذیه بین سالهای ۲۰۰۶-۲۰۰۳ بودند، را بررسی کردند. شرکتکنندگان به مدت هفت روز، برای ثبت فعالیتهای خود از مانیتور استفاده میکردند. محققان سپس اطلاعات مرگ و میر را در سراسر کشور بررسی کردند تا بدانند چند نفر تا پایان سال ۲۰۱۵ جان خود را از دست دادهاند.
نتیجه: ورزش تاثیر زیادی دارد
۱۰ دقیقه ورزش بیشتر، خطر مرگ شرکتکنندگان را در این دوره ۷ درصد کاهش داد. ۲۰ دقیقه اضافی خطر را تا ۱۳ درصد کاهش میدهد. یافتهها نشان داد که نیم ساعت انجام فعالیت متوسط تا شدید بیشتر، خطر مرگ را تا ۱۷ درصد کاهش میدهد. به عبارت دیگر، ۲۰ دقیقه ورزش بیشتر میتواند از حدود ۲۱۰۰۰۰ مرگ در سال جلوگیری کند و ۳۰ دقیقه بیشتر میتواند از بیش از ۲۷۰۰۰۰ مرگ جلوگیری کند.
دکتر دیوید کاتز، رئیس مرکز سلامت یک سازمان شخصی که ترویج میکند زندگی سالم، بهترین راه پیشگیری از بیماری است، یافتههای این مطالعه را بررسی کرد. کاتز خاطرنشان کرد که این مطالعه دلیل علت و معلولی را اثبات نمیکند که ورزش بیشتر از مرگ زودرس جلوگیری میکند. اما، او افزود، "حتی بخشی از این فواید اهمیت زیادی برای سلامت عمومی افراد جامعه خواهد داشت." در حالی که این مطالعه علل خاصی از مرگ را بررسی نکرد، سنت موریس خاطرنشان کرد که برخی از شایعترین علل مرگ و میرها در ایالات متحده، بیماری قلبی، دیابت و برخی سرطانها «ممکن است در بزرگسالانی که فعالتر هستند، پیشگیری شود.»
دستورالعملهای فعالیت بدنی دولت ایالات متحده برای آمریکاییها توصیه میکند:
• حداقل ۱۵۰ دقیقه فعالیت هوازی در هفته با شدت متوسط؛ ۷۵ دقیقه تمرین ایروبیک با شدت بالا یا ترکیبی از هر دو، در طول هفته انجام شود.
• فعالیتهای تقویتکننده عضلات از شدت متوسط تا زیاد (مانند تمرینات قدرتی یا وزنه زدن) حداقل دو روز در هفته.
• زمان کمتری نشستن (حتی فعالیت با شدت نور میتواند برخی از خطرات کمتحرکی را جبران کند.)
• حداقل فعالیت ۳۰۰ دقیقهای (۵ ساعت) در هفته.
• افزایش تدریجی میزان و شدت فعالیت در طول زمان.
مرکز کنترل و پیشگیری بیماریهای ایالات متحده تخمین میزند که بیش از ۶۰ درصد بزرگسالان آمریکایی میزان فعالیت توصیه شده را دریافت نمیکنند و تقریباً یک چهارم آنها اصلاً فعال نیستند.
با این حال، طبق مطالعه سال ۲۰۲۱ که در مجله ساشز منتشر شد، تعداد بیشتری از آمریکاییها نسبت به قبل شروع به ورزش در طول بیماری همهگیر کردند. محققان کانادایی دریافتند که در سال ۲۰۱۹ حدود ۷۳ درصد آمریکاییها در برخی فعالیتهای بدنی یا ورزش شرکت داشتند. در سال ۲۰۲۰، با شیوع همهگیری، این تعداد به ۸۳ درصد افزایش یافت. همچنین، در هفته گذشته، ۷۶ درصد از آمریکاییها مورد بررسی قرار گفتند که برای پیادهروی، دویدن یا ورزش به بیرون از خانه رفتهاند.
اضافه کردن به فعالیت روزانه لازم نیست بسیار سخت باشد. کاتز خاطرنشان کرد: همه ورزشها مثل پیادهروی برای ورزش، دوچرخهسواری برای تفریح یا جابجایی بار، کار با تردمیل، رقصیدن و انجام ورزشهایی مانند تنیس یا گلف میتواند موثر باشد.
نظافت خانه، کار در حیاط خانه و بازی با بچهها راههای دیگر افزایش سطح فعالیت هستند. پارک کردن دورتر از مقصد و پیادهروی بقیه مسیر، یک استراتژی آسان است. قدم زدن در حال تماشای تلویزیون یا بیشتر از پله بالا و پایین رفتن نیز میتواند موثر باشد. کاتز گفت: شواهد فراوان منابع مختلف نشان میدهد که انجام تمام فعالیتهای بدنی در رسیدن به یک مزیت مشترک کمک میکند.
این مورد، یادآوری دیگر پتانسیل بالقوه استفاده از شیوههای زندگی به عنوان بهترین دارو در پیشگیری از بیماری، ارتقای سلامت، افزودن سالها به زندگی و افزودن عمر است.» کاتز گفت که اولویت بهداشت عمومی و فرهنگی باید ایجاد این دانش مشترک و توانمندسازی همه برای عمل به آن باشد.
یافتهها به صورت آنلاین در ۲۴ ژانویه در مجله پزشکی جاما منتشر شد. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ایالات متحده از فواید ورزش، اطلاعات بیشتری دارند.