جواد عرتی
روایت جواد عزتی از فراز و نشیبهای زندگی اش؛ از مسافرکشی تا بازیگری + ویدئو
جواد عزتی در مصاحبه ی جدیدی از فراز و نشیب های زندگی شخصی و فعالیت بازیگری خود گفت
عزتی که این روزها با فیلم جدیدش به نام «مرد بازنده» به کارگردانی محمدحسین مهدویان در جشنواره فیلم فجر حضور یافته، به همین بهانه گفتگویی با خسرو نقیبی، فیلمنامه نویس و منتقد سینما در تاکشوی اینترنتی «مولن روژ» داشته است.
در بخشی از این گفتگو خسرو نقیبی از جواد عزتی علت کم کار شدنش در سینما در سال های اخیر را جویا شد.
به گفته ی عزتی او ۲۵ ماه از سینما دور بود. جواد عزتی بعد از فیلم «شنای پروانه» ی محمد کارت که کار ساخت آن دو ماه پیش از جشنواره فجر سال ۹۸ به پایان رسید، دیگر در هیچ فیلمی بازی نکرد، تا سال ۱۴۰۰ که بالاخره جلوی دوربین فیلم سینمایی «مرد بازنده» ساخته ی محمدحسین مهدویان رفت. البته او در این فاصله، در سریال «زخم کاری» مهدویان نقش آفرینی کرد اما فعالیت سینمایی نداشت.
عزتی گفت او گهگاه از کار خود فاصله می گیرد تا نگاهی به عملکرد خود بیاندازد و کیفیت آن را بررسی کند.
او در اینجا به ذکر خاطره ی جالبی از پدر خود پرداخت و گفت پدرش با آنکه خود سیگاری نبود اما همیشه تأکید داشت برای انجام کارهای بنّایی خانه حتماً از بنّایی استفاده کنند که سیگاری باشد چون معتقد بود چنین بنّایی بعد از چیدن هر ردیف آجر یک سیگار روشن می کند و در این فاصله دیواری که چیده را ورانداز می کند تا از کج نبودن آن مطمئن شود.
جواد عزتی همچنین درباره ی سابقه ی فعالیت بازیگری خود گفت که در ۱۸ سالگی یک جایزه از جشنواره تئاتر فجر دریافت کرد. او در آن سال ها یک گروه تئاتر با دوستان خود تشکیل داده بود و در تئاترهای صحنه ای، خیابانی و کودک نقش آفرینی می کرد.
وقتی نقیبی از عزتی پرسید که آیا تجربه ی شغلی غیر مرتبط با بازیگری را هم دارد، در پاسخ گفت بسیار زیاد، از کارت پخش کنی و مسافرکشی گرفته تا راه انداختن بوتیک و ساندویچ فروشی.
عزتی گفت زمانی مسافرکشی می کرد که دیگر بازیگر شناخته شده ای بود و برای اینکه او را نشناسند، سعی می کرد با شال و کلاه چهره ی خود را بپوشاند.
او گفت این کار را صرفاً به دلیل مشکل مالی انجام نمی داد، بلکه از انجام کار برای داشتن درآمد روزانه لذت می برد و هنوز هم این شکل درآمدزایی را دوست دارد.
عزتی همچنین گفت هدف او از راه انداختن مغازه توسعه ی آن نبود، بلکه به آن به چشم راهی موقت برای درآمدزایی نگاه می کرد.
او درباره ی تجربه ی کار کردنش به عنوان کارت پخش کن گفت پدرش با دنیای سینما و تئاتر آشنا نبود و فکر می کرد بازیگری درآمدزا نیست به همین دلیل عزتی صبح های زود قبل از رفتن سر تمرین تئاتر، به کارت پخش کردن می پرداخت و شب ها پول آن را به عنوان درآمد خود به پدرش نشان می داد تا خیال او را آسوده کند.