سید محمد غرضی: هرکس از دولت رفته، توفیق بازگشت نداشته است

نظر سید محمد غرضی درباره‌ی رفتارهای نمایشی دولتمردان سابق

این روزها شاهد هستیم که برخی از دولتمردان سابق، که در دوران هشت ساله ی مسئولیتشان مشکلات بسیاری را برای مردم و کشور ایجاد کردند، با رفتارهای نمایشی و عجیب، سعی دارند همچنان در صدر اخبار رسانه ها قرار گرفته و مجدداً نام خود را بین مردم مطرح کنند. رفتارها و اقداماتی که نه فایده ای برای مردم دارد، نه مشکلی از آنها حل میکند، و نه حتی برای خود آن عزیزان، پسندیده است. گویی برخی بر این باور هستند که بدنامی بهتر از گمنامی است.

در همین رابطه، در گفتگویی با سید محمد غرضی، نظر ایشان را درباره این اشخاص و رفتارهای نمایشی آنها جویا شدیم.

به گزارش خبرنگار 55آنلاین، به نقل از سید محمد غرضی:

من شانزده‌سال در دولت بوده‌ام و حساب و کتاب دولت از مشروطه تا امروز برایم روشن است. دولتهای پرهزینه‌، همواره به نفع رانت‌خواران و به ضرر قاعده‌ی جامعه بوده‌اند.

کشور در دهه‌ی شصت به طور متوسط با سالی ده میلیارد دلار اداره می‌شد. در دهه‌ی هفتاد با بیست میلیارد، و در دهه‌ی هشتاد این رقم نباید خیلی تغییر می‌کرد، زیرا تولیدات داخلی مثل مس و آهن و تشکیلات صنعتی خیلی فراوان شده بود. در بدترین حالا باید به بیست و پنج یا سی میلیارد دلار می‌رسید. اما در 8 سال ریاست‌جمهوری آقای احمدی‌نژاد، به طور میانگین سالی 75 میلیارد دلار هزینه‌ی اداره‌ی کشور شد، و این حق ملت نبود.

وقتی ایشان روی کار آمد، تورم وجود داشت و این تورم در دولت ایشان خیلی سنگین ادامه پیدا کرد و دلار 900 تومانی به 3000 تومان رسید و گرفتاری‌های بسیار زیادی برای مردم درست کرد. نتیجه این شد که در انتخابات سال 92 مخالفین ایشان یعنی طیف چپ (ایشان خودش را طیف راست می‌دانست)، به امید تغییر آن شرایط، آقای روحانی را حمایت و انتخاب کردند.

اکنون دوره‌ی ایشان سر آمده، دوره‌ی این رفتارهای نمایشی تمام شده و دیگر جلب رضایت مردم با وعده و وعید و حرفها و رفتارهای به اصطلاح عامه‌پسند، ممکن نیست. با این حال ایشان سعی می‌کند بتواند از شورای نگهبان و مردم تاییدیه بگیرد، تا به حکومت و دولت و ریاست جمهوری برگردد. اما تجربه نشان داده معمولاً هر کسی که از دولت رفته توفیق برگشتن نداشته است. 

از طرفی مردم آن‌قدر آسیب دیده‌اند که نسبت به اخبار و حواشی‌هایی این‌چنینی بی‌اعتنا شده‌اند و حواسشان به زندگی خودشان و اخباری است که تاثیری بر زندگی آن‌ها داشته باشد. عموم مردم توجه خاصی به این نوع اخبار و حواشی ندارند و حواسشان گرم اقتصاد و گرانی و مشکلات است.