نشانه های هشداردهنده در افراد قبل از خودکشی | نشانه هایی که اغلب به آنها بی توجه هستیم

چند تا از آخرین عکس‌های افرادی که خودکشی کردند!

همه‌ی آن‌ها در این عکس‌ها لبخند می‌زنند و به نظر می‌رسد حالشان خوب است.

افسردگی یکی از شایعترین بیماری‌های قرن حاضر است که گاهی تشخیص آن از ظاهر افراد امکان‌پذیر نیست.

شخصی که تصمیم می‌گیرد به زندگی خود پایان دهد، گاهی تا آخرین روزها یا حتی لحظه‌ها، در مقابل اغلب اطرافیان رفتاری کاملاً عادی نشان می‌دهد، به تمام وظایفش به خوبی رسیدگی می‌کند، می‌خندد، و هیچ نشانه‌ای از این ندارد که دارد به چاه ناامیدی نزدیک و نزدیک‌تر می‌شود. 

در اغلب موارد، اطرافیان این اشخاص بعد از مرگ آن‌ها اذعان می‌کنند که هیچ نشانه‌ای مبنی بر چنین تصمیم هولناکی در او ندیده بودند.

با این حال تحقیقات نشان داده همه‌ی این افراد نشانه‌های کوچکی از این تصمیم را برای حداقل یکی از اطرافیانشان بروز داده‌اند، اما مورد توجه قرار نگرفته‌اند و شاید همین عدم توجه از دلایلی بوده که به این تصمیم جامه‌ی عمل پوشانده‌اند.برخی از نشانه‌هایی که افراد پیش از خودکشی نشان می‌دهند اما به آن‌‌ها توجه نمی‌شود:

۱. این افراد ممکن است در روزهای آخر حتی از همیشه اجتماعی‌تر باشند و ارتباط بیشتری با اطرافیان بگیرند. گویی از این طریق‌ به نوعی با آن‌ها خداحافظی می‌کنند.

۲. ممکن است حرفهایی بزنند و سوالهایی بپرسند که به ظاهر شک‌برانگیز نباشد، اما بعد از اینکه از تصمیم آن‌ها مطلع شدید، متوجه بشوید که چرا آن سوال‌ها را پرسیده‌اند. مثلاً ممکن است بپرسند: "اگه من نباشم چی کار می‌کنی؟" / "بدون من زندگی برات خیلی سخت می‌شه؟".

۳. ممکن است مسئولیتهایشان را واگذار کنند تا خیالشان از بابت آن‌ها راحت باشد. گاهی دیده شده که اگر والد بوده‌اند، فرزندانشان را به همسر یا اشخاص معتمد دیگر سپرده‌اند یا برای دارایی‌هایشان تعیین تکلیف کرده‌اند.

۴. ممکن است در شبکه‌های اجتماعی یا دفاتر خاطراتشان چیزهایی بنویسند که نشان از این داشته باشد که خود را به پایان نزدیک می‌بینند. این نوشته‌ها، اغلب پس از مرگ این افراد رمزگشایی می‌شوند و‌ تا قبل از آن، اغلب افراد به سادگی از کنارشان عبور می‌کنند.

۵. ممکن است این افراد در هفته‌های آخر بیشتر از قبل فعالیت کنند تا بعد از رفتنشان حقی به گردنشان نباشد.‌ پروژه‌هایشان را تحویل می‌دهند، خانه و زندگی را مرتب می‌کنند، قرض‌هایشان را پرداخت می‌کنند، و همه‌ی این‌ها ممکن است نشان از این داشته باشد که افراد مسئولیت‌پذیری هستند و کسی که از عمق درونیات آن‌ها خبر نداشته باشد، هرگز نمی‌فهمد پشت این فعالیت‌های به ظاهر مثبت، چه قلب غمگین و چه تصمیم هولناکی پنهان شده است.

۶. اغلب این افراد، تا آخرین روزها به آخرین ریسمان امیدی که توانسته‌اند چنگ زده‌اند. اغلب تمام تلاششان را کرده‌اند که کسی یا چیزی آن‌ها را به زندگی امیدوار کند. در بسیاری از موارد پس از خودکشی افراد، یک یا چند نفر از اطرافیانشان اعتراف می‌کنند که او تلاش کرده بوده از آن‌ها کمک بگیرد، اما آن‌ها به دلیل مشغله‌های مختلف جدی نگرفته و هرگز نمی‌دانسته‌اند که شاید آخرین امیدی بودند که می‌توانسته زندگی شخصی را نجات دهد.

متن یک نامه‌ی خودکشی به جا مانده از دهه‌ی ۱۹۷۰:

به سمت پل می‌روم

اگر در مسیر

حتی یک نفر به من لبخند بزند

نخواهم پرید.

هوای اطرافیانمان را داشته باشیم.