نماینده مجلس: فیلترشکن دارم و با بگیر و ببند در فضای مجازی مخالفم

نمایند مردم خرم آباد در مجلس، گفت: من با بعضی از این مسائل موافق نیستم، مثلا این بگیر و ببندهای فضای مجازی و ... که مطرح می‌شود. من خودم توئیت می‌زنم، در تلگرام کانال دارم و از اینستاگرام استفاده می‌کنم.

مهرداد ویس کرمی عضو و دبیر کمیسیون مشترک طرح صیانت از فضای مجازی در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، درخصوص ایرادات مطرح شده از سوی مرکز پژوهش‌های مجلس و واکنش تعدادی از اعضای کمیسیون طرح صیانت در جلسه روز دوشنبه نسبت به این نامه، گفت: ببینید مساله این است که این طرح قبلا دو بار به مرکز پژوهش‌ها رفته و اعمال نظر شده و بازگشته است، آنچه که در تیرماه نهایی شد و آخرین نسخه بود حداقل دوبار از زیر دست مرکز پژوهش‌ها عبور کرده بود. انتقاد اصلی من این بود که رویه مرکز پژوهش‌ها باید یک رویه علمیِ اثباتیِ قابل قبولی باشد.

وی ادامه داد: نکته بعدی که نسبت به آن انتقاد وجود داشت و دارد این است که قبل از اینکه نامه به دست رئیس کمیسیون برسد در فضای مجازی منتشر می‌شود که این شائبه جهت‌دار بودن مساله را بیشتر می‌کند. البته آقای نگاهداری توضیحاتی دادند و معتقد بود که نظر واقعی مرکز همین بود که الان است اما منِ بیرونیِ ناظر نمی‌توانم اینطور فکر کنم، من آن چیزی که رسمی مطرح می‌شود را متوجه می‌شوم.

دبیر کمیسیون طرح صیانت همچنین بیان کرد: در هر حال اختیار کار با کمیسیون است و این را همه باید توجه داشته باشند، طبق قانون و آیین نامه مجلس تنها کسی که می‌تواند در این زمینه حرف آخر را بزند، کمیسیون است. در همین راستا کمیسیون طبق اختیاراتی که داشت، از کسانی که نظرات موافق یا مخالف داشتند و یا ذی نفع بودند دعوت کرد و جلساتی داشتند و در این راستا کمیته‌ای که از طرف کمیسیون مامور شده، ویرایش‌هایی را انجام داده و طرحی آماده شد که در جلسه دیروز مطرح شد و از این به بعد این طرح جدید که در جلسه روز دوشنبه مطرح شد، مبنای کار کمیسیون خواهد بود.

ویس کرمی در پاسخ به این مساله که «موضع‌گیری‌های شما در جلسات و همچنین واکنش به نامه مرکز پژوهش‌ها باعث می‌شود که اینطور به ذهن برسد که شما نسبت به هر نظر منتقد و مخالفی جبهه‌گیری می‌کنید»، بیان کرد: ببینید دو مساله جداست، در اینجا بحث و انتقاد ما نسبت به عملکرد مرکز پژوهش‌هاست، پژوهشگر قبل از اینکه به نتیجه برسد نباید پیش‌فرض و ذهنیت داشته باشد، این انتقاد به مرکز وارد بود و خودشان هم پذیرفتند؛ حتی قرار شد با اشخاصی که برای خودشیرینی این متن را منتشر کردند برخورد مناسبی صورت گیرد. چراکه وقتی چیزی رسماً هنوز دست رئیس کمیسیون نرسیده، نباید در فضای مجازی منتشر شود. تذکر ما در واقع هم بابت این نوع انتشار بود و هم دوگانگی که در مرکز به نظر می‌رسد.

وی ادامه داد: اما درخصوص انتقاد دیگر شما، این قانون مجلس است که طبق آیین‌نامه حتی کسی حق نشستن در جای نماینده را ندارد. کمیسیون در سالنی تشکیل می‌شود و ما می‌خواهیم یک انضباطی داشته باشیم. از سوی دیگر می‌خواهیم جلسات منسجم باشد، به همین جهت شیوه نشستن ما طوری نیست که جایگاه نماینده و میهمان جلسه جدا باشد. از سوی دیگر دوستانی که از بیرون مجلس می‌آیند، جایگاه حقوقی خودشان را نمی‌دانند. مثلا تذکر آیین نامه‌ای حق نماینده است.

ویس کرمی افزود: آن تذکر من در این راستا بود که میهمانان با حفظ احترام در جای خود مستقر باشند و مطلع باشند که مثلا مهمان عزیزی که به عنوان کارشناس به جلسه دعوت شده فارغ از اینکه موافق است یا مخالف، طبق آیین نامه اجازه طرح پیشنهاد ندارد و پیشنهاد را باید نماینده ارائه دهد. اما میهمان مدعو می‌تواند طرح خود را به یکی از نمایندگان ارائه دهد و از جانب آن نماینده مطرح شود.

وی خاطرنشان کرد: این مساله که جایگاه قرار گرفتن و نشستن نماینده از میهمان جداست یک بحث آیین‌نامه‌ای است کما اینکه در صحن علنی حتی معاون پارلمانی رئیس‌جمهور یا نمایندگان دولت حق نشستن روی صندلی نماینده را ندارد و اگر رعایت نشود ممکن است در صحن علنی نسبت به این موضوع تذکر داده شود اما چون حساسیت روی این طرح وجود دارد، گاهی برداشت‌های مختلف ایجاد می‌شود.

نماینده مردم خرم‌آباد در ادامه بیان کرد: اتفاقا خود من با بعضی از این مسائل موافق نیستم، مثلا این بگیر و ببندهای فضای مجازی و ... که مطرح می‌شود. من خودم توئیت می‌زنم، در تلگرام کانال دارم و از اینستاگرام استفاده می‌کنم.

وی در پاسخ به این سوال که «از فیلترشکن استفاده می‌کنید؟»، گفت: بله فیلترشکن دارم. در اینکه چرا فیلترشکن گذاشتند را من تردید دارم. یکی از کارشناسان می‌گفت فیلترشکن‌ها را نهادهای امنیتی می‌گذارند که راه خروج افراد را بدانند. یعنی برعکس تصور خارج شدن از کنترل نیست، ورود به کنترل نیروهای امنیتی است.

ویس‌کرمی همچنین بیان کرد: ما باید براساس واقعیت زندگی کنیم، باید یک ضوابط و مقرراتی داشته باشیم که در شرایط حاد کشور توان مدیریت داشته باشیم، منتها تاکید می کنم در شرایط حاد؛ یک جاهایی نیاز است که کشور مدیریت شود، حتما باید اشراف داشته باشیم اما اینکه صرف محدود کردن باشد با پیشرفت‌های تکنولوژی موجود خیلی چیز عملی‌ای نیست و به گونه‌ای انسان خود را سبک کرده است. اگر تصمیمی بگیرید که نشدنی باشد و اجرا نشود یا اجرا شود و بی‌ثمر شود، یک تصمیم عاقلانه‌ نیست.