ظهور چپگرایی متفاوت در عرصه سیاسی شیلی

پیروزی تاریخی گابریل بوریچ، رهبر سابق جنبش دانشجویی اتفاقی تاریخی در شیلی بشمار می رود.

بوریچ که در راس ائتلافی از حزب کمونیست تا چپ میانه رو قرارگرفته بود، توانست در ۳۵ سالگی، رای بیش از ۵۶ درصد از شهروندان را بدست بیاورد.

پیروزی او در برابر رهبر راستگرایان افراطی خوزه آنتونیو کاست در حالی بدست می آید که شیلی در ۷ دهه اخیر «آزمایشگاه مهم سیاست های نئولیبرالی» بوده است. سیاست هایی که پس از کودتا علیه سالوادور آلنده، رهبر سوسیالیست این کشور در ۱۱ سپتامبر سال ۱۹۷۳ به اجرا درآمدند. آگوستو پینوشته فرمانده کودتا، مجری اصلی این سیاست ها در بیش از دو دهه بود. حالا جنبشی به پیروزی رسیده است که شعار اصلی آن «عدالت اجتماعی» است.

نام گابریل بوریچ، در جریان جنبش جوانان شیلیایی علیه افزایش قیمت بلیط مترو بیش از همیشه شنیده شد. او در ۳۳ سالگی یکی از رهبران این جنبش بود. بوریچ در جریان همین جنبش در یک از سخنرانی‌ها گفت: « اگر شیلی بهشت نئولیبرال ها طی دهه ها شده است امروز ما آنرا به جهنم نئولیبرالیسم تبدیل خواهیم کرد.»

وی نخستین بار به عنوان رهبر دانشجویان معترض در سال ۲۰۱۱ در عرصه سیاسی شیلی ظاهر شد. جنبشی که او آن را رهبری می‌کرد خواهان تحصیلات دانشگاهی رایگان در نظام تحصیلات عالی شیلی بود. شیلی بالاترین نرخ خصوصی سازی مدارس و دانشگاه ها در آمریکای جنوبی دارد. گابریل بوریچ اولین بار در سال ۲۰۱۳ به‌عنوان نامزد مستقل از ناحیه ماژالان به کنگره شیلی راه یافت. سال ۲۰۱۷ مجددا انتخاب شد و در فراکسیون جبهه لیبرال کنگره عضو حزب پیشروی «همگرایی اجتماعی» فعالیت کرد.

چپگرایی که بدون واهمه از مادورو و ارتگا انتقاد می‌کند

هرچند بسیاری از کشورهای آمریکایی جنوبی، از بولیوی تا اروگوئه و برزیل و آرژانتین شاهد به قدرت رسیدن چپ ها در قدرت بوده اند اما داستان به قدرت رسیدن گابریل بوریچ در شیلی کاملا متفاوت است. تفاوت آن در سخنان رئیس جمهوری منتخب شیلی نهفته است. او بارها در جریان تبلیغات انتخاباتی، سیاست های دولت هایی سنتی چپ گرا همچون دولت نیکلاس مادورو، رهبر چپ گرای ونزوئلا و همچنین دانیل اورتگا، رهبر نیکاراگوئه را مورد انتقاد قرار داد. هرچند که نیکلاس مادورو یکی از اولین رهبران آمریکای جنوبی بود که پیروزی آقای بوریچ را تبریک گفت. وی البته در بیانیه ای کوتاه با تبریک پیروزی اعلام کرد که «این یک پیروزی برای خلق سالوادور آلنده و ویکتور خارا، خواننده ای که با دستور آگوستو پینوشه اعدام شد، برای پیروزی شان بر فاشیسم است.»