|
کد‌خبر: 229299

نابرابری‌های اجتماعی در کردستان عراق

کردستان عراق| پناهجویان اخراجی بلاروس همچنان در فکر مهاجرت

بسیاری از ایزدی‌های عراق 7 سال اخیر را در چادر زندگی کردند. در تابستان از گرما سوختند و در زمستان با هر باران غرق در آب و گل شدند. آنها از این شرایط می‌گریزند.

در هفته‌های اخیر بسیاری از رهبران جهان در باره بحران مهاجرت بین مرزهای بلاروس و لهستان گفت‌و‌گو کردند و خواستار بهبود شرایط در این منطقه شدند.

به گزارش عصرایران، بسیاری از مهاجران خاورمیانه‌ای پس از گذر از بلاروس با تجمع در برابر مرزهای لهستان خواستار ورود به اتحادیه اروپا هستند.

غربریال بلاروس را به جریان‌سازی این مهاجرت متهم کرده و مرزهای اتحادیه اروپا را بر مهاجران بسته است.

شرایط مهاجران خاور میانه‌ای در این منطقه سرد و جنگلی نیز نامناسب عنوان شده است.

با این حال بسیاری از خاورمیانه‌ای‌ها پس از گذراندن روزهای سخت در مناطق مرزی بلاروس- لهستان هنوز خواستار مهاجرت و حرکت به سمت اروپا هستند.

خبرگزاری فرانسه به داستان عراقی‌هایی پرداخته که پس از 3 هفته زندگی در مرزهای جنگلی و سرد لهستان به عراق برگردانده شده‌اند. آنها از تمایل شدید خود برای مهاجرت دوباره می‌گویند. 

"حسین خدر" (Khodr) مادر و همسرش، پس از گذراندن سه هفته در جنگل‌های بسیار سرد مرزهای بلاروس- لهستان خود را در مکان اولیه زندگی‌شان در اردوگاه‌های ایزدی‌های آواره عراق دیدند.

براساس یک تعریف ویکیپدیایی، ایزدیان، ایزدی‌ها یا یزدانی‌ها گروهی هستند که در شمال عراق، سوریه، جنوب شرقی ترکیه و قفقاز زندگی می‌کنند. شمار مهاجران ایزدی در چند دهه اخیر در اروپا رو به فزونی‌ست.

حسین و خانوده‌‌اش بدون هیچ پیشرفت و موفقیتی به سر جای اولیه خود در عراق بازگشتند.

"خدر" با وجود تحمل "سرما"، "گرسنگی" و سختی بسیار، آرزو دارد بار دیگر به این سفر برود.

خدر و خانواده‌اش با 400 عراقی دیگر روز پنجشنبه گذشته با یک پرواز از بلاروس به عراق بازگشتند. اکثر این افراد کرد بودند.

با احتساب ویزا و هزینه‌های روزانه، خدر حدود 10 هزار دلار در بلاروس خرج کرد و بدون ورود به مرزهای اتحادیه اروپا به عراق بازگشت.

او از اردوگاه "شاریا" در نزدیکی "دهوک" در کردستان عراق، گفت: "سعی کردیم در مرزهای لهستان از سیم‌های خاردار عبور کنیم اما حسگرهای مرزی، سیگنال‌هایی را به پلیس لهستان فرستاد و نیروهای مرزی لهستان سر رسیدند و مانع ورود ما به خاکشان شدند".

اردوگاه "شاریا" در شهر "دهوک" در شمال عراق محل اقامت آوارگان ایزدی در این کشور  است/ عکس: خبرگزاری فرانسه

این خانواده 20 روز در میان جنگل‌های سرد و مرطوبِ بین مرزی کمپ زدند.

حسین در این باره گفت: "ما گرسنه و تشنه بودیم و  هوا بسیار سرد بود".

7 ایزدی عراقی موفق شدند تا خود را به آلمان برسانند اما "انعام" مادر حسین که از بیماری روماتیسم رنج می‌برد، نتوانست ساعات طولانی‌تر را برای خروج از مرز پیاده روی کند.

"انعام" 57 ساله گفت: "ما دنبال تجمل نبودیم، می‌خواستیم از شرایط بد زندگی خود فرار کنیم".

ایزدی های عراق به عنوان پیروان یک ایمان باستانی از سوی نیروهای داعش تحت آزار قرار گرفتند و آسیب دیدند/ عکس: خبرگزاری فرانسه

خبرگزاری فرانسه نوشت: او که روی تشک‌ به عنوان یکی از معدود وسایل چادرش نشسته است، نشانه زندگی تراژیک اقلیت‌های ایزدی در تاریخ معاصر عراق است.

ایزدی ها به عنوان پیروان یک ایمان باستانی از سوی نیروهای داعش تحت آزار قرار گرفتند و آسیب دیدند. داعش این افراد را بدعت‌گزار می‌دانست و بارها به آنها حمله کرد.

"دوباره مهاجرت می‌کنیم"

شوهر "انعام "در سال 1986 در جنگ ایران- عراق کشته شد. او در 20 سالگی بیوه شد و پسرش را به تنهایی بزرگ کرد.

این زن می‌گوید در سال‌های 2005 و 2007 به شکل معجزه آسایی از دو حمله وحشتناک نجات یافته است.

او همچنین گفت که چگونه پس از ورود داعش به شهرهای کردنشین شنگال (سنجار)  در سال 2014 از این منطقه گریختند. وی همچنین از چگونگی بازگشت به خانه و شهر ویران خود گفت.

"حسین خدر" گفت که برای خروج و مهاجرت از عراق بدهکار شده و حتی طلاهای مادر و همسرش را فروخته است.

"حسین خدر" سه هفته تلاش کرد تا از جنگل های سرد مرزی بین بلاروس و لهستان وارد اتحادیه اروپا شود/ عکس: خبرگزاری فرانسه

در هفت سال اخیر این افراد در چادرهای اردوگاه "شاریا" زندگی کردند. در تابستان از گرمای هوای سوختند و در زمستان با هر باران سیل آسا غرق در آب و گل شدند.

حسین برای بقای خود کارهای عجیبی انجام داده و در اغلب مواقع با تعمیر تلفن همراه درآمد داشته است.

این مرد عراقی در این باره گفت: به محض اینکه پولی به دست آورم دوباره می‌روم. فکر مهاجرت رهایم نمی‌کند.

او افزود: نوبت بعد سعی می‌کنم راه و مسیر دیگری بیابم زیرا تا 5 سال از "سفر به بلاروس منع شده‌ام".

نابرابری‌های اجتماعی در کردستان عراق

غرب، بلاروس را متهم می‌کند که مهاجران را از خاور میانه وارد می‌کند و با وعده‌ی عبور آسان، آنها را به سمت مرزهای کشورهای عضو اتحادیه اروپا مانند لهستان و لیتوانی می‌برد.

کارشناسان می‌گویند تعداد کمی از مردم در منطقه نیمه خودمختار عراق قادر به پرداخت هزینه‌های سنگین برای مهاجرت از طریق مرزهای اتحادیه اروپا هستند/ عکس: خبرگزاری فرانسه

بلاروس این ادعا را رد می‌کند و از اتحادیه اروپا به خاطر عدم پذیرش مهاجران انتقاد دارد.

به گفته رسانه‌های لهستانی از زمان شروع بحران مهاجرت مرزی بین بلاروس و لهستان 11 نفر جان خود را از دست داده‌اند. بیشتر این افراد کردهای عراقند و بسیاری از آنها همچنان در  میان مرزهای دو کشور سرگردان مانده‌اند.

با این وجود بسیاری در "اربیل" مرکز ناحیه نیمه خودمختار عراق در آرزوی ترک این منطقه و مهاجرت هستند.

"رمضان حمد" کفش‌دوز 25 ساله بی مغازه ای که کارش را کنار خیابان انجام می‌دهد، می‌گوید: "اگر می‌توانستم، امروز حرکت می‌کردم نه فردا".

او گفت: "ما آینده روشنی ندایم و شرایط اقتصادی بسیار سخت است".

وی افزود: "‌می‌دانم در مهاجرت غیر قانونی با خطر 90 درصدی مرگ مواجه‌ام اما در صورت موفقیت به جامعه‌ای می‌رسم که به افراد احترام می‌گذراند".

 "رمضان حمد" کفش‌دوز 25 ساله بی مغازه ای که کارش را کنار خیابان انجام می‌دهد، می‌گوید: "اگر می‌توانستم، امروز مهاجرت می‌کردم"/ عکس: خبرگزاری فرانسه

"عادل باکوان" مدیر مرکز تحقیقات فرانسه در حوزه عراق گفت: بحران مهاجران تصویری را که بخش خود مختار کردستان می‌خواهد به عنوان "امن ترین بخش عراق" از خود نشان دهد "لکه‌دار" کرده است.

وی افزود: مشکلات اقتصادی، بی ثباتی ژئوپلتیک ناشی از خروج آمریکا از عراق، ترس از ظهور مجدد داعش و گروه های مشابه دیگر، درگیری ترکیه با "حزب کارگران کردستان" (PKK) از عوامل افزایش مهاجرت هستند.

کردستان عراق در این کشورD بی ثبات همواره نمادی از شکوفایی و ثبات را نشان داده است. این منطقه همواره به جذب سرمایه‌گذاری‌های خارجی امیدوار بود.

این بخش عراق پر از هتل های 5 ستاره، ساختمان‌های مجلل، مدارس و دانشگاه‌های خصوصی است.

"باکوان" مدیر مرکز تحقیقات فرانسه در حوزه عراق گفت: "تنها یک طبقه اجتماعی به تمامی این امکانات دسترسی دارد".

وی افزود: یک جوان کرد نمی‌تواند به تعطیلات برود، خانه بخرد، برای تکمیل تحصیلات خود به زبان انگلیسی به یک مدرسه خصوصی برود. جوانان کرد شغل ندارند تا به موقعیت اجتماعی مناسب برسند.

 
 
source: عصر ایران