افزایش خطر ابتلا به نارسایی قلبی با مصرف آسپرین

به نقل از اس تی دی، به گفته محققان مصرف آسپرین با افزایش ۲۶ درصدی خطر ابتلا به نارسایی قلبی در افرادی که حداقل یک عامل خطر ابتلا به این بیماری را دارند، همراه است. در همه‌گیرشناسی، عامل خطر یا ریسک‌فاکتور به هر عاملی گفته می‌شود که ریسک ابتلا به بیماری یا عفونت را افزایش دهد.

از عوامل خطر این بیماری می‌توان به سیگار کشیدن، چاقی، فشار خون بالا، کلسترول بالا، دیابت و بیماری‌های قلبی عروقی اشاره کرد.

دکتر "بلریم موجاج "(Blerim Mujaj) نویسنده این مطالعه از دانشگاه فرایبورگ آلمان گفت: این اولین مطالعه‌ای است که نشان می‌دهد در میان افرادی که حداقل یک عامل خطر برای ابتلا به نارسایی قلبی دارند، افرادی که آسپرین مصرف می‌کنند نسبت به افرادیکه از این دارو استفاده نمی‌کنند بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند.

نارسایی قلبی زمانی رخ می‌دهد که قلب قادر به پمپاژ کافی نیست و نمی‌تواند جریان خون کافی را به اعضای بدن برساند. علائم و نشانه‌های این بیماری مواردی از قبیل تنگی نفس، خستگی مفرط و ورم ساق پا است. تنگی نفس معمولا با ورزش، هنگام دراز کشیدن و شب هنگام خواب بدتر می‌گردد. برای افراد مبتلا اغلب محدودیتی برای ورزش کردن وجود دارد، حتی اگر به خوبی هم درمان شوند.

محققان آلمانی برای بررسی این موضوع به تجزیه و تحلیل داده‌های ۳۰ هزار و ۸۲۷ فرد در معرض خطر ابتلا به نارسایی قلبی پرداختند. شرکت کنندگان ۴۰ سال به بالا بودند.

شرکت کنندگان به دو دسته تقسیم شدند. گروهی که آسپرین مصرف می‎‌کردند و گروهی که آسپرین مصرف نمی‌کردند. میانگین سنی شرکت کنندگان ۶۷ سال و ۳۴ درصد از شرکت کنندگان نیز زن بودند. در ابتدا مطالعه در مجموع ۷۶۹۸ شرکت کننده (۲۵درصد) آسپرین مصرف می‌کردند. در طول ۵.۳ سال پیگیری این آزمایش، محققان دریافتند ۱۳۳۰ شرکت کننده دچار نارسایی قلبی شده‌اند.

گفتنی است محققان ارتباط بین مصرف آسپرین و نارسایی قلبی با جنسیت، سن، شاخص توده بدن، سیگار کشیدن، مصرف الکل، فشار خون، ضربان قلب، کلسترول خون، کراتینین، فشار خون بالا، دیابت، بیماری‌های قلبی عروقی و درمان با رنین مهارکننده‌های سیستم آنژیوتانسین-آلدوسترون، مسدود کننده‌های کانال کلسیم، دیورتیک‌ها، مسدودکننده‌های بتا و داروهای کاهش دهنده چربی را نیز ارزیابی کردند. در نهایت دریافتند مصرف آسپرین به طور مستقل با افزایش خطر ۲۶ درصدی ابتلا به نارسایی قلبی مرتبط است. کراتینین(Creatinine) فراورده‌ای از سوخت و ساز در ماهیچه‌ها است که از کلیه‌ها دفع می‌گردد.

دکتر موجاج گفت: این اولین مطالعه بزرگ برای بررسی رابطه بین مصرف آسپرین و نارسایی قلبی در افراد مبتلا به بیماری قلبی و یا دارای حداقل یک عامل خطر بود. برای تایید نتایج این مطالعه به کارآزمایی‌های تصادفی چندملیتی بزرگ بیشتر در بزرگسالان در معرض خطر نارسایی قلبی نیاز است. در کل مشاهدات ما نشان می‌دهد که آسپرین باید در افرادی که نارسایی قلبی دارند یا دارای عوامل خطر برای ابتلا به این بیماری هستند با احتیاط تجویز شود.

در اینجا 6 نکته ضروری در مورد مصرف آسپرین و ارتباط آن با سلامت قلب بیشتر معرفی شده است:
آسپیرین نباید بدون ارزیابی خطر قلبی عروقی و به طور منظم و روتین توسط پزشک، استفاده شود: انجام یک آزمایش ساده، امن و نسبتا ارزان برای بررسی و ارزیابی دقیق خطر حمله قلبی قبل از تجویز آسپرین بسیار مهم است و این که درک شود، خطر حمله قلبی یا سکته مغزی در هر فرد بستگی به عوامل مختلف شناخته شده و ناشناخته دارد. کلسیفیکاسیون (سفت شدن شریان به دلیل رسوبات کلسیم) در شریان های کرونری اولین نشانه بیماری شریان کرونری است. وجود یک سی تی اسکن چند قطعه ای جدید و پرسرعت این امکان را برای پزشکان فراهم می کند که تستی را ظرف 10 دقیقه جهت تعیین نمره کلسیم شما انجام دهند. نمره کلسیم شما نشان دهنده میزان رسوبات کلسیم در شریان های شما است. با در نظر گرفتن عواملی همچون سن، جنسیت و خطرات قلبی، نمره کلسیم شما معیاری معتبر برای میزان خطر شما در ابتلا به بیماری شریان کرونری است. نمره کلسیم بالا نشان دهنده ایجاد پلاک در شریان ها و خطر ابتلا به حمله قلبی یا سکته مغزی در آینده است. از پزشک تان در باره انجام این آزمون مشورت کنید اگر: زن یا مرد بالای 30 سال با سابقه خانوادگی ابتلا به بیماری های زودرس قلبی هستید، یک مرد بالای 40 سال و یا زن بالای 50 سال هستید.
اگر سابقه ابتلا به حمله قلبی یا سکته مغزی را داشته اید، آسپرین می تواند نجات دهنده باشد: کاهش خطر ابتلا به حملات قلبی یا سکته مغزی به عنوان پیشگیری ثانویه شناخته شده است. در بیمارانی که دچار این حملات بوده اند یا در اثر آنژین یک عملیات بای پس عروق کرونر یا آنژیوپلاستی عروق کرونر را تجربه کرده اند، مزایای آسپرین برای پیشگیری ثانویه بیشتر از خطر خونریزی ناشی از مصرف این دارو است.
اگر مبتلا به دیابت هستید، لزوما نیاز به مصرف منظم آسپرین ندارید: فواید مصرف آسپرین برای کاهش خطر وقایع قلبی عروقی به اثبات رسیده است، اگر چه بیماران مبتلا به دیابت تنها افرادی هستند که قبل از مصرف آسپرین باید ملاحظات خاصی در مورد آنها در نظر گرفته شود و با احتیاط و اجازه پزشک آسپیرین مصرف نمایند. انجمن دیابت آمریکا توصیه می کند که آسپرین برای پیشگیری اولیه، تنها در بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 و دو که در معرض خطر بیماری های عروق قلبی عروقی هستند، و خطر ابتلا به خونریزی در آنها زیاد نیست، می تواند تجویز شود. این افراد شامل مردان بالای 50 سال و زنان بالای 60 سال مبتلا به دیابت است. در مورد دیابتی ها همیشه توصیه به دقت بیشتر در گرفتن نمره کلسیم است.
اگر شانس بیماری های قلبی عروقی به قدری بالاست که باید داروهای استاتین مصرف شود، شما نیاز به مصرف آسپرین نیز دارید: علت این توصیه این است که داروها به روش های مختلف تاثیر می گذارند. به این معنا که آسپرین مانند استاتین، نه کلسترول را کاهش می دهد و نه از تولید پلاک جلوگیری می کند. در عوض یک عامل ضد پلاکت است و نمی گذارد پلاکت ها لخته و به قدری بزرگ شوند که رگ مسدود شده و حمله یا سکته رخ دهد. از آنجایی که آسپرین از لخته شدن خون جلوگیری می کند، و موجب روان شدن خون می شود، پزشکان قبل از جراحی، آزمایشات، دندانپزشکی و ... مصرف آن را قدغن می کنند. با این حال نباید بدون تجویز پزشک و به ناگهان مصرف این دارو را قطع کرد.
آسپرین یک داروی قوی است: مصرف دوز بسیار پایین آسپرین در روز یعنی 81 میلی گرم، می تواند خطر خونریزی مغزی و خونریزی گوارشی در مری، معده، روده و مقعد را دو تا 4 برابر افزایش دهد. و این دلیلی است که پزشک از شما می خواهد تا بدون تجویز او و انجام آزمایشات این دارو را مصرف نکنید.
آسپرین یک سحر و جادو برای مبارزه با حمله قلبی یا سکته مغزی نیست: سالم زندگی کردن بهترین روش برای جلوگیری از حمله یا سکته است بخصوص اگر زود شیوه زندگی سالم را انتخاب کرده باشید. سالم غذا بخورید، منظم ورزش کنید، وزن ایده آل را حفظ کنید و تا جایی که می توانید سیگار نکشید یا آن را ترک کنید.