سیب را با پوست بخورید

سیب که به خوبی اشتها را مهار می‌کند، سرشار از خواص تغذیه ای است. این میوۀ کم کالری و کمی شیرین، اثر ادرار آوری دارد و به از بین بردن رسوبات ادراری کمک می‌کند. فیبرهای سیب و پکتین ها فقط به درد مربا درست کردن نمی‌خورند! در واقع، این فیبرها  برای عملکرد مناسب فلور روده ای بسیار مناسب هستند. به لطف این خواص، سیب تأثیر تنظیم کنندگی بر روی سیستم گوارشی دارد، سیب برای درمان سستی روده ای که منجر به اسهال می‌شود، مفید است.

دربارۀ ویتامین ها، باید بگوییم که سیب مجموعۀ بسیار متنوعی از آنها را در خود دارد: ویتامین های گروه B، کمی بتاکاروتن یا پروویتامین A و مقدار اندکی ویتامین C، در سیب یافت می‌شوند.

اما قبل از اینکه پوست سیب را بکنید و دور بیندازید، خوب است بدانید که: پوست سیب خیلی بیشتر از گوشتش ویتامین C دارد (4 تا 6 برابر).  با این حال، با توجه به این که پوست سیب نسبتاً وزن کمی دارد، تنها بخش محدودی (25%) از کل ویتامین C موجود در سیب را در خود گنجانده است

بنابراین هیچ چیز نباید مانع تان بشود که سیب را با پوست بخورید. در واقع، پوست سیب یک آنتی اکسیدان دیگر نیز در خود دارد، این آنتی اکسیدان بسیار قوی کِرستین است. سیب های قرمز به طور ویژه میزان بالاتری از کِرستین را در ترکیب خود در مقایسه با دیگر میوه ها و سبزیجات دارند. اما فرآورده های مشتق شده از سیب (آب سیب، کمپوت و ...) که از گوشت آن تهیه می‌شوند و نه از پوستش، طبیعتاً حاوی کِرستین کمی تر خواهند بود.

یک میوۀ مقاوم

مطمئناً، به محض اینکه سیب بریده شود یا نیمه خورده در هوای آزاد بماند، به سرعت سیاه می‌شود. این واکنش تیرگی و آنزیمی کاملاً طبیعی و مطلقاً بی خطر است. اما به طور کلی، در مقایسه با سایر میوه ها، سیب خیلی خوب باقی می‌ماند و دوام می‌آورد. نگه داری طولانی مدت از آن کاهش قابل توجه از ویتامین C را با خود به همراه ندارد و پختنش باعث از بین رفتن تنها بخشی از ویتامین هایش می‌شود، پختن سیب در فر ۲۵ تا ۳۰% از ویتامین های آن را از بین می‌برد. و این میزان فاصلۀ بسیار زیادی با میزان کاهش ویتامین های حساس در میوه های قرمز دارد!    

سلامتی در سیب است

در سال های اخیر، دانشمندان لحظه ای دست از ستایش خالق این میوه برنداشته اند. همچنین، آنها مشاهده کرده اند که مصرف منظم سیب (۲ تا ۳ سیب در روز) می‌تواند به متعادل سازی کلسترول بالا (کلسترول کلی و کلسترول بد) کمک کند، خصوصاً اگر با پوست خورده شود. ضمناً می‌تواند در کاهش قند خون بالا نیز سهیم باشد. محتمل ترین فرضیه این است که این خواص به خاطر اثر فیبرهای سیب بر روی دستگاه گوارش و فلور روده ای است. زمینۀ دیگر پزشکی که سیب در آن امیدهای بسیاری ایجاد کرده است، عصب شناسی است. تجربیاتی که بر روی حیوانات انجام شده، به ما اجازه می‌دهد که تصور کنیم کِرستین موجود در سیب از نورون های آسیب دیده بر اثر آلزایمر محافظت می‌کند. و این ویژگی مشترک تمام انواع سیب هاست.