ایران | قطعنامه |حقوق بشری
واکنش ایران به پیشنویس قطعنامه حقوق بشری
ایران پیشنویس قطعنامه سازمان ملل در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران را حرکتی سیاسی، غیرصادقانه و غیرقابل دفاع خواند.
متن سخنان زهرا ارشادی معاون سفیر ایران در سازمان ملل به شرح زیر است:
آقای رئیس!
مایلم بیانیهای پیرامون پیشنویس قطعنامه A/C.۳/۷۶/L.۲۸ در مورد وضعیت [به اصطلاح] حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران قرائت کنم.
این قطعنامه مغرضانه و غیرسازنده که مقرر گردیده است در کمیته سوم به رأی گذاشته شود، یک حرکت سیاسیِ غیرصادقانه و غیرقابل دفاع است. قطعنامه صدرالاشاره مملو از خطاهای موضوعی بوده، نشاندهنده تحریف گزینشی و سیاسیِ واقعیتهای موجود است و نمایانگر سیاست خصمانه و تعمدی تحریک دیگران به ایرانهراسی است. جمهوری اسلامی ایران صراحتاً و از سرآغاز شکلگیریِ این قطعنامه، آن را همانند سایر قطعنامههای کشوری مردود شمرده است.
بررسی فهرست حامیان اصلی پیشنویس قطعنامه از قبیل کانادا، ایالات متحده آمریکا، رژیم کودککش اسرائیل و برخی کشورهای غربی، بیانگر این واقعیت است که حامیان اصلی نژادپرستی، اشغالگری و آنانی که مرتکب قتلهای فجیع بومیان هستند گرد هم آمده تا دیگران را به رعایت حقوق بشر موعظه نمایند.
ممکن است غرب در مقابل جنایات هولناک کانادا سکوت اختیار کند، اما تاریخ هرگز فراموش نخواهد کرد که در سرزمین به اصطلاح آزادگان، هزاران کودک بومی مورد آزار جنسی قرار گرفتهاند، به قتل رسیدهاند و اجساد آنان در گورهای دستهجمعی ریخته شده است.
ایالات متحده آمریکا نیز با اقدامات خود، جایگاه و تصویر منفیاش را در کتب تاریخی بیش از پیش تثبیت کرده است. حملات نظاممند علیه آفریقاییتبارها، مسلمانان و آمریکاییهایِ آسیاییتبار بدون هیچ پایانی همچنان در جریان است. پلیس آمریکا حتی یک گام به جلو برداشته و سیاهپوستان را در روز روشن و مقابل دید همگان خفه میکند و به قتل میرساند.
چگونه میتوان این پیشنویس قطعنامه را جدی گرفت وقتی رژیم کودککش اسرائیل بهصورت مکرر و مستمر مرتکب کلیه جنایات بینالمللی میشود؟ جامعه بینالملل باید رژیم اسرائیل را بهخاطر ریختن خون تعداد بیشماری از مردم فلسطین مورد بازخواست قرار دهد.
آقای رئیس!
کانادا در ادامه تلاشهای خود برای سرپوش گذاشتن بر کارزار شریر نسلکشیِ بومیان، با گزارشگر ویژه وضعیت [به اصطلاح] حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران تبانی کرده و وی را برای حمایت از ادعاهای بیاساس و لابی علیه ایران، به جلسهای در محل نمایندگی دائم این کشور در سازمان ملل متحد در نیویورک دعوت کرده است. اقدام کانادا ما را به یاد ضربالمثل معروف ایرانی در مورد نیرنگ روباه میاندازد که میگوید: از روباه پرسیدند شاهدت کیست؟ گفت دمم. این ضربالمثل در مورد کسی است که از افراد وابسته خود بهعنوان مدرکی برای شهادت به نفع خود استفاده نماید. در واقع، مجرم نمیتواند از همدست خود بخواهد تا بهعنوان شاهد در دادگاه حضور یابد.
اکثر کشورهای عضو بارها استفاده ابزاری از حقوق بشر بهمنظور رسیدن به اهداف سیاسی را مردود شمرده و بر ضرورت ارتقاء و حمایت از حقوق بشر در همه کشورها از طریق گفتگو، تعامل و همکاری سازنده تأکید داشتهاند. متأسفانه این اصول در بسیاری از موارد رعایت نمیشوند و چنین سازوکارهای مهمی عمدتاً نتوانستهاند به وظایف خود عمل کنند.
ایران همواره خواستار مشارکت در گفتگوی محترمانه و عادلانه برای درک حقایق موجود و اجتنابناپذیر بوده است. متأسفانه تلاشهای ما از آنجایی که بهنظر میرسد حامیان این قطعنامه بیشتر علاقهمند به کسب امتیاز سیاسی از طریق استفادة ابزاری از حقوق بشر هستند، نادیده انگاشته شده است. علاوه بر این، دولت ایران تمام تلاشها و اقدامات لازم را با هدف ارتقاء و حمایت بیشتر از حقوق بشر بهکار گرفته است. دولت من همچنین به تعهدات خود در چارچوب مکانیسمهای حقوق بشری سازمان ملل متحد، ازجمله بررسی دورهای و جهانی موسوم به یو.پی.آر. عمل خواهد کرد. ایران همواره عزم و اراده خود را برای کمک به ارتقاء و حمایت از حقوق بشر نشان داده و متعهد به همکاری با کشورهای عضو و همچنین سازوکارهای حقوق بشری سازمان ملل متحد است. جمهوری اسلامی ایران علیرغم تمام بدخواهیها به تعهدات و تلاشهای خود ادامه خواهد داد.
با عنایت به موارد فوق، نیاز به تکرار این واقعیت نیست که این قطعنامه هیچ ارتباطی با حقوق بشر ندارد. لذا، مایلم ابراز امیدواری کنم که نمایندگانی که امروز در اینجا حضور دارند با رأی منفی خود، راه درست را انتخاب کنند. زمان آن فرا رسیده که اعتراض جدی خود را به قهرمانان خودخوانده حقوق بشری که از طریق اعمال نفوذ، فریبکاری و ارائه اطلاعات نادرست بهدنبال سلب آزادی کشورهای مستقل هستند، ابراز کنیم.