بهبود کرونا با یک داروی ضدافسردگی!
احتمال تاثیر یک داروی ضدافسردگی در بهبود کرونا مطرح شده است.
کروناویروس ها خانواده بزرگی از ویروس ها هستند که ممکن است موجب ایجاد بیماری در انسان یا حیوانات شوند. در انسان چندین نوع ویروس باعث عفونت های تنفسی می شود. از سرماخوردگی گرفته تا بیماری های شدیدتر مانند سندرم تنفسی خاورمیانهMERS و سندرم شدید تنفسی حادSARS . «کرونا» در زبان لاتین به معنای «تاج» است و دلیل اطلاق نام به این خانواده ویروسی این است که هاله‌ای از پروتئین‌های برجسته که زیر میکروسکوب شبیه تاج است لایه بیرونی آنها را در بر گرفته است.
محققان پی بردند داروی ضد افسردگی "فلووکسامین" می تواند کاندیدای خوبی برای درمان کووید ۱۹ باشد.به نقل از مدیکال نیوز، گمانه زنی‌ها مبنی بر این است که کانادا اولین کشوری است که استفاده از این دارو را برای درمان کووید ۱۹ تأیید کرده و پس از آن در ایالات متحده، هند، برزیل و آفریقای جنوبی هم تأیید شده است.
فلووکسامین، یک داروی ضد افسردگی از دسته بازدارنده‌های بازجذب سروتونین (SSRI) است که عمدتاً برای درمان اختلال افسردگی و وسواس فکری- عملی استفاده می‌شود. همچنین برای درمان اختلالات اضطرابی مانند اختلال ترس، اختلال اضطراب اجتماعی و اختلال استرس پس از سانحه نیز استفاده می‌شود.
در ابتدا فلووکسامین از طریق مطالعات محاسباتی به دلیل قابلیت اتصال آن به گیرنده‌های ACE۲ انسانی و همچنین پروتئین‌های سنبله کروناویروس شناسایی شد درحالیکه از اتصال بین این دو جلوگیری کرده و تا حدی به عنوان ضدویروس عمل می‌کند.
بهبود کرونا با یک داروی ضدافسردگی!
مطالعات آزمایشگاهی هم توانایی آن را در کاهش بارهای ویروسی از طریق تداخل با گیرنده‌های ACE۲/TMPRSS۲ تأیید کرده است.
مطالعه دیگری نشان داد که فلووکسامین می‌تواند از طریق تأثیر بر غشای کروناویروس به عنوان یک ضد ویروس عمل کند و حتی استفاده از آن را به عنوان یک عامل پیشگیرانه پیشنهاد می‌کند.
در یک مطالعه بر روی ۱۵۲ بیمار سرپایی مبتلا به عفونت کروناویروس تأیید شده، هیچ یک از ۸۰ بیمار دریافت کننده فلووکسامین در مقایسه با ۶ نفر از ۷۲ بیمار دریافت کننده دارونما، در طول ۱۵ روز بیماری شأن تشدید نشد.
با این وجود، در رقابت برای یافتن درمان‌هایی برای پیشگیری و درمان عفونت کروناویروس، فلووکسامین می‌تواند یک داروی کمکی مفید باشد. اگر در مرحله اولیه تب و سرفه ناشی از کووید ۱۹ تجویز شود، می‌تواند تعداد بیمارانی را که دچار مرحله دوم خطرناک بیماری همراه با توفان سیتوکینی و آسیب ریوی می‌شوند، کاهش دهد.