روایت پرستاران مشهدی از طغیان کرونا: از در و دیوار مریض می‌بارد | تعدادی از بیماران فقط به‌خاطر کمبود اکسیژن فوت می‌کنند | تعداد جانباختگان خیلی خیلی بیشتر از آمار اعلامی است
پرستاران بیمارستان‌های مشهد از کمبود امکانات و تجهیزات، از پرپرشدن هر روزه جوانان، از خستگی و از ترس انتقال این ویروس بی‌رحم به عزیزان‌شان دل پردردی دارند، صدای خرد شدنشان را زیر این فشارها می‌توان شنید.
پرستاران بیمارستان‌های مشهد از کمبود امکانات و تجهیزات، از پرپرشدن هر روزه جوانان، از خستگی و از ترس انتقال این ویروس بی‌رحم به عزیزان‌شان دل پردردی دارند، صدای خرد شدنشان را زیر این فشارها می‌توان شنید.
شهر بوی مرگ گرفته است و همچنان پروتکل‌ها رعایت نمی‌شوند، مردم از خیر عروسی رفتن نمی‌گذرند و عجیب نیست که خیرات در شهر پخش شود.
برای درک و انعکاس عمق فاجعه کرونا در مشهد به بیمارستان رضوی آمدم؛ کادر درمان دیگر توانی برای ادامه دادن ندارند، حالا دیگر مشهد فقط زیر فشار مسافران نیست و این روزها پذیرای مهاجرانی است که از شهرهای دور و نزدیک به‌خاطر کمبود امکانات بهداشتی و درمانی و برای رهایی خود از فشار این بیماری، به مشهد آمده‌اند و بر تعداد بیماران بیش از پیش افزوده می‌شود.
حالا اینجا هم دارو نیست، تجهیزات کم است و کادر درمان خسته‌اند؛ هر روز با بغض به بیمارستان می‌آیند و با گریه آنجا را ترک می‌کنند، استرس در جانشان رخنه کرده و حال هیچکس در این شهر خوب نیست.
از در و دیوار مریض می‌بارد
پرستار بخش اورژانس بیمارستان رضوی در گفتوگو با خبرنگار فارس می‌گوید: تعداد بیماران آن‌قدری است که همکاران گاهی به شوخی اما با قلبی دردناک عنوان می‌کنند که از در و دیوار بیمارستان مریض می‌بارد، کادر درمان بریده‌اند، تعدادی از آن‌ها استعفای خود را نوشته‌اند اما به دلیل کمبود نیرو و تعداد زیاد بیماران با آن موافقت نشده است.
وی از روحیه بسیار بد کادر درمان می‌گوید و عنوان می‌کند: پرستاران با بغض به بخش می‌آیند و با گریه آنجا را ترک می‌کنند، شیفت‌ها بسیار فشرده است و زندگی‌مان تعطیل شده است، تعدادی از کادر درمان مبتلا شده‌اند و این به فشار کاری می‌افزاید.
این پرستار اظهار می‌کند: فوت جوان‌ها نسبت به بیماران مسن با وضعیت مشابه خیلی بیشتر است، بیماران بیشتر در رنج سنی ۳۰ تا ۶۰ سال هستند.
او از کمبود داروی مخصوص این بیماران می‌گوید و بیان می‌کند: سرم در مشهد کم است، داروی کرونا فقط در سه مرکز در مشهد به فروش می‌رسد، افرادی هستند که یک هفته از بیماری‌شان گذشته اما هنوز داروی کرونا را نتوانسته‌اند تهیه کنند به همین دلیل بیماری‌شان تشدید شده و بسیاری جان خود را از دست داده‌اند.
این پرستار اضافه می‌کند: در بیمارستان رضوی سه اکسیژن‌ساز وجود دارد اما فشار اکسیژن همیشه پایین است و تعدادی از بیماران فقط به‌خاطر کمبود اکسیژن فوت می‌کنند.
او می‌گوید: داخل اورژانس فقط ۱۵ تخت بستری داریم اما در هر شیفت میانگین ۴۷ بیمار بستری می‌شود، ما به ۱۵ تخت می‌توانیم اکسیژن سانترال بدهیم و به بقیه باید کپسول اکسیژن داده شود، اگر کپسول اکسیژنی هم تمام شود و جایگزین نداشته باشد، مریض فوت می‌کند، در مشهد کپسول اکسیژن به سختی یافت می‌شود.
این پرستار از دیگر کمبود‌ها سخن به میان آورده و عنوان می‌کند: تعداد دستگاه‌های ونتیلاتور هم بسیار کم است، تشک مواج بسیار کم است، اگر بیماری استراحت مطلق شود و تشک مواج برایش تهیه نشود زخم بستر می‌گیرد و عفونت می‌کند و این دیگر قوز بالا قوز است.
او در خصوص تعداد بالای فوت شدگان کرونایی اظهار می‌کند: دیروز تعداد ۲۰ فوتی کرونایی داشتیم، شما اگر بقیه بیمارستان‌ها را هم بررسی کنید، به این نتیجه می‌رسید روزانه حداقل ۲۰۰ فوتی فقط در مشهد داریم.
این پرستار بیمارستان رضوی می‌گوید: بین ۳۰ تا ۴۰ درصد مریض‌هایی که مراجعه می‌کنند، مسافر هستند و ۹۰ درصد بیماران در مهمانی و عروسی و مسافرت مبتلا شده‌اند، خود مردم به فکر خود نیستند.
او از رفتار همراهان بیماران گله‌مند است و عنوان می‌کند: مردم زمانی که می‌بینند تخت‌ها پر است به کادر درمان ناسزا می‌گویند و آن‌ها را مورد ضرب و شتم قرار می‌دهند.
این پرستار بیمارستان رضوی در خصوص آمار فوت‌شدگان اعلامی از سوی وزارت بهداشت می‌گوید: آماری که وزارت بهداشت از تعداد فوتی‌ها منتشر می‌کند، بر اساس جواب مثبت پی سی آر است در صورتی که تعداد بسیاری از بیماران تست پی سی آر نمی‌دهند و میزان درگیری ریه آن‌ها برای ما ملاک است، آماری که رسانه‌ها ارائه می‌دهند آمار کاملا درستی از نظر تست پی سی آر است اما از نظر فوتی‌های کرونایی کاملا غلط است و تعداد فوتی‌ها خیلی خیلی بیشتر است.
او می‌گوید: مشکل سرم و دارو در مشهد حل نشده است البته ما به دلیل دوراندیشی مسؤولان بیمارستان برای سرم بیماران بستری در اینجا مشکلی نداریم اما ارائه خدمات برای بیماران خارج از بیمارستان با محدودیت همراه است.
این پرستار بیان می‌کند: برای مشکل تفاوت تعداد تخت و تعداد بیماران، برانکاردهای دیگر بخش‌ها را وارد اورژانس کرده‌ایم، تجهیزات دیگر بخش‌ها را نصف کرده و آن‌ها را به اورژانس انتقال داده‌ایم.
بعد از شنیدن حرف‌های این پرستار و دیدن وضعیت بیماران، راهی بیمارستان امام رضا(ع) می‌شوم.
جوانان جلوی چشممان پرپر می‌شوند
پرستار بخش آی سی‌یو بیمارستان امام رضا(ع) در حالی‌که بغض راه گلویش را بسته می‌گوید: در آی سی یو بیشتر بیماران بین ۲۰ تا ۴۰ ساله هستند، جوانان با هزاران آرزو جلوی چشممان پرپر می‌شوند و همه همکاران از نظر روحی دچار مشکل شده‌اند.
او از کمبود تخت در بخش آی سی یو گله می‌کند و می‌گوید: در آی سی یو تخت‌ها کامل پر هستند، روز گذشته ۱۲ مورد بدحال برای ورود به آی سی یو داشتیم اما باید منتظر می‌ماندیم تا یک نفر جان خود را از دست بدهد تا فردی دیگر جایگزین شود، خیلی از آن‌ها به‌خاطر اینکه طول می‌کشد، جان خود را از دست می‌دهند.
این پرستار از کمبودهای بیمارستان اینگونه می‌گوید: ماسک ان آی وی بسیار کم است، ونتیلاتور هم با کمبود همراه است، داروهای تخصصی کرونا نیز به سختی یافت می‌شوند و مشکل سرم برای بیمارانمان نداریم.
او بیان می‌کند: با کمبود کادر درمان مواجه هستیم و اگرچه واکسن زده‌ایم اما تعدادی از همکاران مبتلا به کرونا شده‌اند و به همین دلیل فشار کاری بسیار بالاست.
این پرستار می‌گوید: مسافرانی که در اینجا بستری شده‌اند بیشتر از سیستان و بلوچستان هستند و در بخش اورژانسی بیشتر بیماران بین ۳۰ تا ۶۰ سال هستند.
بیمارستان شهید هاشمی‌نژاد در محله طلاب مسیر بعدی است که باید بروم.
حتی یک تخت خالی هم نداریم
یکی از همکاران سلامت که در بیمارستان هاشمی‌نژاد به خدمات‌رسانی مشغول است، اظهار می‌کند: بیمارستان هاشمی‌نژاد ۶ بخش برای کرونا دارد، در همه بخش‌ها حدود ۲۰۰ تخت وجود دارد که همه پر هستند و حتی یک تخت خالی هم نداریم.
او تشریح می‌کند: وقتی بیمار جدید می‌آید در ابتدا او را به اورژانس مرکزی که فضای بیشتری دارد انتقال می‌دهیم، گاهی وضعیت انقدر نابسامان است که مجبوریم بیمار را روی زمین بگذاریم زیرا تخت نیست، تا اینکه کسی بهتر شود و ترخیص شود یا فردی فوت کند.
این همیار سلامت ادامه می‌دهد: گاهی وضعیت در حدی بحرانی است که برای پذیرش، بیمار چند ساعت بیرون می‌ایستد زیرا فضا برای پذیرش او نیست و ظرفیت بستری تکمیل است.
او از کمبود تجهیزات و دارو می‌گوید و عنوان می‌کند: تجهیزاتی مانند سرم دچار کمبود است، گاهی مجبور می‌شویم به اقتضای شرایط بیماران، سرم زدن را نوبتی کنیم.
این همیار سلامت بخش اورژانس بیمارستان شهید هاشمی‌نژاد اضافه می‌کند: برای رفع مشکل کمبود اکسیژن از بعضی از بیماران که شرایط مالی خوبی دارند درخواست می‌کنیم کپسول اکسیژن برای خودشان خریداری کنند، تعدادی از بیماران به دلیل نبود دارو و تجهیزات جان خود را از دست می‌دهند.
وی از خستگی کادر درمان اینگونه می‌گوید: گاهی بعضی از آن‌ها ۲۴ ساعت شیفت هستند زیرا تعداد بیماران زیاد و کادر کم است، حتی افرادی که داوطلبانه به عنوان همیار سلامت حضور پیدا کرده‌اند هم خسته شده‌اند.
این همیار سلامت می‌گوید: تعدادی از مراجعان برای زیارت به مشهد آمده‌اند اما اینجا به مشکل برخورده‌اند و وضعیت‌شان حاد شده است.
او از همراهان بیمار گله‌مند است و عنوان می‌کند: تعدادی از همراهان بیماران به دلیل ترس از ابتلا بیمار خود را در بیمارستان رها می‌کنند و این بر فشار کاری کادر می‌افزاید، تعدادی نیز همراه با اقوام خود برای عیادت بیمار خود می‌آیند و این مسئله نیز مشکل‌ساز است.
این همیار سلامت از عدم رعایت پروتکل‌های بهداشتی و بی‌توجهی به کرونا شکایت می‌کند و می‌گوید: وضعیت به صورتی است که لازم است مردم بیایند و اینجا حضور داشته باشند، تا با چشم خود فجایع را ببینند، شاید درک کنند.
وی همچنین تاکید می‌کند: افرادی که شرایط تزریق واکسن را دارند حتما تزریق را انجام دهند، زیرا افرادی که واکسن زده‌اند کمتر در معرض خطر قرار می‌گیرند.
به بیمارستان قائم(عج) می‌روم.
انتقال اجساد کرونایی به سردخانه با گاری حمل بار
پرستار بخش آی سی‌یو بیمارستان قائم نیز در گفتوگو با خبرنگار فارس اظهار می‌کند: با توجه به این که امکانات بیمارستان کم شده، کپسول اکسیژن دچار کمبود است به دلیل بار زیاد مصرف اکسیژن، در یک حیطه زمانی فشار اکسیژن افت پیدا می‌کند و همه بیماران دچار مشکل می‌شوند و امکاناتی نیست که به دادشان برسیم، تنها باید دعا کنیم تا فشار اکسیژن بالا برود.
این پرستار ادامه می‌دهد: داروهای خوراکی و تزریقی کرونا کم است و بیماران برای تهیه آن خیلی اذیت می‌شوند و اگر پیدا شود هم مبلغ آن بالاست و افرادی که مشکل مالی دارند، از دارو محروم می‌شوند. ماسک ان آی وی و دستگاه مربوط به آن خیلی کم است و مریض‌ها به خاطر آن ممکن است جان خود را از دست بدهند.
او با نگرانی می‌گوید: اگر اوضاع همین‌گونه ادامه داشته باشد، در آینده‌ای نزدیک همه بخش‌های بیمارستان به بیماران کرونایی تعلق خواهد گرفت و ممکن است مجبور شویم بیماران را روی زمین بخوابانیم.
این پرستار بیمارستان قائم از خستگی بیش از حد کادر درمان می‌گوید و بیان می‌کند: کادر درمان بسیار خسته‌اند، در این گرمای هوا مجبورند لباس‌های مخصوص را بپوشند و در فشار هستند. همه کادر درمان نگران خود و خانواده‌شان هستند، اعضای خانواده آن‌ها واکسن نزده‌اند به همین دلیل می‌ترسند که ناقل باشند و خانواده را درگیر کنند، استرس این مسئله همیشه همراه ماست، بدحالی مریض‌ها را که می‌بینی از نظر روحی کاملا بهم می‌ریزی. فشارهای حین کار یک طرف، اینکه می‌بینی مردم بی‌توجه به کرونا هستند و رعایت نمی‌کنند بر این فشار می‌افزاید.
او عنوان می‌کند: با توجه به زیارتی بودن مشهد، بخش زیادی از توان ما و امکانات بهداشتی صرف افرادی می‌شود که برخلاف ممنوعیت سفر، به مشهد آمدند.
این پرستار تاکید می‌کند: کرونای دلتا قدرت سرایت بالایی دارد و بیشتر جوان‌ها درگیر آن می‌شوند، بیماران بیشتر جوانان بین ۲۰ تا ۴۰ سال هستند.
دیدن صحنه‌های دردناک بیماران و چهره خسته و اشک‌های پرستارانی که کمرشان زیر بار فشار کار در حال شکستن است، نایی برای ادامه راه و حضور در بیمارستان‌های دیگر در جانم نمی‌گذارد اما هرطور شده خود را به بیمارستان فارابی می‌رسانم.
کمبود سرم در بعضی بیمارستان‌ها همچنان ادامه دارد
پرستار بخش اورژانس بیمارستان فارابی نیز در گفتوگو با خبرنگار فارس اظهار می‌کند: سرم برای تزریق دارو به بیماران بسیار کم است و تا جایی که اطلاع دارم دلیلش این است که دیگر شرکت‌ها سرم نمی‌سازند.
او از قیمت بالای داروهای مخصوص کرونا اینگونه می‌گوید: داروهای مخصوص کرونا وارد بازار سیاه شده‌اند و قیمت آن‌ها بسیار بالا رفته است و خیلی هم دیر به دست بیماران می‌رسد، ممکن است در این میان فرد جان خود را از دست بدهد.
این پرستار بیان می‌کند: اورژانس کامل پر است، بخش‌های پشتیبان هم پر شده‌اند، من در بخش اتاق عمل مشغول به کار بودم اما الان به دلیل کمبود نیرو در اورژانس هستم و اتاق عمل تعطیل شده است و حتی بیماران اورژانسی هم به دلیل کمبود تجهیزات و نیرو و تخت عمل نمی‌شوند.
او از وخامت حال روحی کادر درمان اینگونه می‌گوید: کادر درمان خسته‌اند، آن‌ها از نظر روحی دچار مشکل شده‌اند زیرا مجبور هستند از خانواده فاصله بگیرند، فرزندانشان را نبوسند و به دیدار خانواده خود نروند، کرونای دلتا بسیار وسیع است اگر یک نفر درگیر شود به بقیه خانواده قطعا انتقال می‌دهد.
این پرستار بخش اورژانس بیمارستان فارابی با گریه عنوان می‌کند: هر روز جوانان جلوی چشممان جان می‌دهند اما باز هم مردم رعایت نمی‌کنند و از تعطیلی و قرنطینه خبری نیست، فوتی‌ها اغلب بین ۳۰ تا ۵۰ سال سن دارند.
هر روزه بر تعداد بیماران کرونایی مشهد افزوده شده و این درحالی است که تجهیزات برای درمان و رسیدگی به آن‌ها دچار کمبود است، از طرفی مردم همچنان بدون توجه به پروتکل‌ها در مجالس عروسی و مهمانی شرکت می‌کنند و زائران هم به سمت مشهد روانه شده‌اند، نتیجه این است که مشهد رو به قبله شده است و کادر درمان خسته و بریده از مردم می‌خواهند که مراقب خود باشند، در این شرایط شاید قرنطینه مشهد تنها راه نجات این شهر باشد.