نحوه‌ی صحیح برخورد با کودکان در استفاده از تکنولوژی
نحوه‌ی صحبت کردن با کودکان در مورد استفاده از تکنولوژی، می‌تواند در رشد ذهنی و تبدیل شدن آن‌ها به بزرگسالان باهوش و خوش‌فکر تاثیر بسزایی داشته باشد. والدین موفق، می‌دانند چطور بدون فریاد و اجبار، به فرزندانشان کمک کنند که در استفاده از ابزار مربوط به تکنولوژی به تعادل برسند.
مترجم: مینا شهری
55آنلاین: نحوه‌ی صحبت کردن با کودکان در مورد استفاده از تکنولوژی، می‌تواند در رشد ذهنی و تبدیل شدن آن‌ها به بزرگسالان باهوش و خوش‌فکر تاثیر بسزایی داشته باشد. والدین موفق، می‌دانند چطور بدون فریاد و اجبار، به فرزندانشان کمک کنند که در استفاده از ابزار مربوط به تکنولوژی به تعادل برسند.
در این مقاله، چهار عبارت رایج را مورد بررسی قرار داده‌ایم. این عبارات مخرب هستند و والدین نباید هنگام استفاده‌ی فرزندانشان از ابزار دیجیتالی، آن‌ها را به کار ببرند. هم‌چنین برای هر کدام از آن‌ها جایگزین‌های مناسبی نیز ارائه داده‌ایم.
1. «تو به تلفن همراه اعتیاد پیدا کردی!»
این عبارت احتمالاً رایج‌ترین جمله‌ی مخرب در میان تمام والدین امروزی باشد. اما باید بدانید که این جمله، برای کودک بسیار گیج‌کننده است.
اغلب اوقات، این خود دستگاه نیست که اعتیاد‌آور است، بلکه یک برنامه یا بازی خاص است که در صورت استفاده‌ی مداوم، می‌تواند عدم تعادل یا حتی اعتیاد ایجاد کند.
برای اصلاح این جمله، نگرانی واقعی خود را بیان کنید. آیا مشکل شما این است که فرزندتان از فعالیتهای فیزیکی در دنیای واقعی دور مانده است؟
در این صورت، به جای اینکه بگویید با مدت زمان استفاده از دستگاه مشکل دارید، با دلایل قانع‌کننده برای فعالیتهای دیگر او برنامه‌ریزی کنید.
برای مثال:
- به نظر امروز اصلاً ورزش نکردی.
- از وقتی اومدی خونه، کنار خانواده نبودی. بیا یه کم پیش ما بشین.
2. «زیادی این بازی رو انجام دادی!»
این جمله، بر میزان زمانی که فرزند شما برای یک فعالیت خاص صرف کرده، تمرکز دارد. برای همین مشکل‌ساز است، زیرا به ایراد آن فعالیت اشاره‌ای ندارد.
بچه‌ها ممکن است متوجه شوند که اگر به مدت دو ساعت به تماشای یک فیلم بنشینند، شما اعتراضی نمی‌کنید. اگر معتقد هستید بازی‌های دیجیتالی ارزش کمتری نسبت به سایر فعالیت‌ها دارد، دقیقاً به همان اشاره کنید.
برای مثال:
- به نظرم این بازی بیش از حد توجه‌ت رو جلب کرده. شاید چون بر اساس تکرار و شانس پیش می‌ره.
این جمله ممکن است منجر به ادامه‌ی گفتگو در مورد ارزش برنامه‌های مختلف نصب‌شده بر روی موبایل شود. والدین می‌توانند در ادامه بپرسند: «امروز می‌خوای روی گوشی چه فعالیتهای دیگه‌ای انجام بدی؟»
3. «کل روز نشین پای کامپیوتر!»
اگر به کودک پیشنهاد کنید که به جای نشستن پای کامپیوتر، کتاب بخواند، این جمله می‌تواند بسیار گیج‌کننده باشد.
کتاب خواندن، نسبت به بازی کامپیوتری، هیجان بسیار کمتری دارد. اگر می‌خواهیم کودک را از پای کامپیوتر بلند کنیم، باید فعالیتی که پیشنهاد می‌دهیم به همان اندازه هیجان‌انگیز باشد.
برای مثال:
- می‌توانیم به او پیشنهاد کنیم که با هم به پارک، دوچرخه‌سواری یا پیاده‌روی برویم یا بازی هیجان‌انگیزی را انجام دهیم.
4. «باید با مردم هم در ارتباط باشی!»
اصرار به کودک برای کنار گذاشتن ابزار دیجیتالی و تعامل با مردم در دنیای واقعی، بی‌نتیجه و بی‌معنی است. چون کودک گاهی از طریق تلفن همراه با افراد بیشتری ارتباط برقرار می‌کند. این یکی از مزایای دنیای مجازی است که باعث می‌شود با طیف گسترده‌تری از افراد در ارتباط باشیم.
در ابتدا، والدین باید از خود بپرسند که ایراد کار کجاست و چه مشکلی باعث زیاده‌روی و عدم تعادل کودک در استفاده از ابزار دیجیتال شده است.
برای مثال:
- خانواده دلشون می‌خواد یه فرصتی بدی که کنار هم وقت بگذرونیم.
- نظرت چیه امروز با دوستات بریم بیرون؟
هر دو جمله می‌تواند منجر به گفتگو در مورد برقراری تعادل مناسب بین ارتباط با دوستان و خانواده شود، که برای توسعه‌ی مهارت‌های اجتماعی کودک ضروری و لازم است.