افغانستان؛ حمله راکتی به فرودگاه قندهار | درگیری در شهرهای اصلی

خبرگزاری‌های جهان از حمله طالبان به چند شهر مهم افغانستان خبر داده‌اند و درگیری ها همچنان در این کشور ادامه دارد.

به گزارش عصر ایران، سخنگوی گروه طالبان روز یکشنبه از پرتاب حداقل سه راکت به فرودگاه شهر قندهار در جنوب افغانستان خبر داد و افزود هدف آنها خنثی سازی حملات هوایی نیروهای دولتی افغانستان علیه طالبان بوده است.

"ذبیح‌الله مجاهد" سخنگوی طالبان در این باره به رویترز گفت: فرودگاه قندهار جایی بود که دشمن از آن به عنوان مرکز هوایی حمله به ما استفاده می‌کرد و به همین دلیل هدف حمله طالبان قرار گرفت.

مقامات دولت افغانستان گفتند که حملات موشکی باعث تعلیق تمامی پروازها از این فرودگاه شده و باندهای پرواز تا حدودی آسیب دیده اند.

هنوز گزارشی از  شمار قربانیان احتمالی منتشر نشده است.

بی بی سی نوشت: در ساعات پایانی روزگذشته خبر از ادامه جنگ در نقاطی از هرات و تلاش طالبان برای تصرف سه شهر بزرگ در جنوب و غرب افغانستان به گوش رسید.

طالبان وارد بخش هایی از  هرات، لشگرگاه و قندهار شده است.

این درگیری‌ها پس از اعلام خروج آمریکا و نیروهای خارجی از افغانستان اوج گرفت و طالبان تصرف مناطق روستایی و ولسوالی‌های (واحد جغرافیایی شهرستان های کوچک) این کشور را آغاز کرد.

اما حمله طالبان به شهرهای بزرگتر به دلیل نگرانی از بحران بشر دوستانه و توانایی نیروهای دولت در مبارزه با آنها اهمیت بیشتری دارد.

تصور می‌شود طالبان تا کنون بیش از نصف خاک افغانستان به ویژه گذرگاه های تجاری پر سود با ایران و پاکستان را نیز تصرف کرده‌ است.

نیروهای امنیتی افغان می گویند در هرات ثبات ایجاد کرده‌اند

گفته می‌شود طالبان در روز شنبه تنها چند صدمتر با دفتر فرمانداری شهر لشگرگاه فاصله داشت که طی چند ساعت و تا ساعات پایانی شب گذشته به عقب رانده شدند.

این دومین تلاش طالبان در چند روز گذشته برای تصرف لشگرگاه به شمار می آید. فرمانده نیروهای افغان در منطقه اعلام کرد که آسیب قابل توجهی به طالبان وارد کرده اند.

مه بلا تکلیفی بر فراز افغانستان

الجزیره در این باره نوشت: مردم افغانستان احساس می‌کنند بین یک دولت فاسد و طالبان خشن، سرکوبگر و بی رحم گیر کرده‌اند.

این روزها در همه جای افغانستان از یک سالن ورزش در پایتخت تا یک زمین تا ولایت لوگر همه یک سوال را می‌پرسند: "چه اتفاقی می افتد؟".

مردم سعی می کنند به این سوال پاسخ دهند اما حقیقت ترسناک و غم انگیز این است تا زمانی که موقعش فرانرسیده از آینده بی خبر می‌مانیم.

مبهم بودن جواب، مردم افغانستان را درگیر کرده و آنها را از هر سناریویی که به صلح واقعی منجر نشود می ترساند.

در شب گذشته اظهار نظر یکی از مقامات دولتی در باره اینکه "دلیلی برای ناامیدی مردم وجود ندارد" سر و صدای زیادی به راه انداخت.

پیوستن گروهی از افغان‌ها به نیروهای دفاعی و امنیتی افغانستان در جریان تجمع در کابل در افغانستان

نویسنده الجزیره در این باره نوشت:

 من که در حیاط نشسته بودم به سفرهای آخرم به لوگر، هرات، ننگرهار، فکر می‌کردم به خود گفتم: "نه، مردم ناامید هستند، آنها وحشت زده هستند".

به یاد حرف دختر 9 ساله با استعداد و هنرمند پسر عمویم که طرفدار شدید گروه موسیقی کره ای BTS  است افتادم که یک شب به پشتو گفت: "همه ما اینجا می‌مانیم و می‌میریم".

او از متولدین سال‌های پس از حمله نظامی آمریکا به افغانستان و برکناری طالبان در سال 2001 است.

این دختر افغان به یک مدرسه خصوصی مشهور در افغانستان می رود که مادرش در آن تدریس می‌کند. از نگاه بسیاری او باید پوستر واقعی از "دستاوردهای 20 سال گذشته" در افغانستان باشد. اما آنها نمی‌دانند که آیا به سمت پرتگاه عمیق و تاریک خشونت و جنگ می‌روند یا به سمت هدفی با ظاهر صلح آمیز.

کسانی که امکانات بیشتری دارند، در انتظار نمی مانند و ریسک نمی‌کنند.

بسیاری از مردم افغانستان برای دریافت ویزا به سفارتخانه ها هجوم برده اند. 

یکی از روزنامه‌نگاران قدیمی در این باره گفت: من اینجا بودم که تانک‌های اتحاد جماهیر شوروی وارد شدند. من خودم شاهد ورود آنها بودم. چرا باید منتظر بمانم و ببینم آیا کابل دوباره تصرف می شود یا نه. من مجبورم خانواده‌ام را از اینجا بیرون ببرم.

نویسنده می گوید: در هفته‌های اخیر دوستان و آشنایان من از کابل و آمریکا با من تماس گرفته اند و در مورد وعده اخذ ویزای ویژه مهاجرت که ایالت متحده آمریکا به خبرنگاران، زنان برجسته و کارکنان سابق آمریکا، سوال کردند.

باز هم تنها پاسخی که می‌توانم به آنها بدهم این است: "نمی‌دانم"

وی نوشت: من پس از زمان گذراندن مدت کوتاهی در استانبول ترکیه بین سال‌های (2016- 2017) تا این حد در کمک به مردمم  احساس ناتوانی نکرده بودم. در آن زمان ترکیه شروع به اخراج  افغان‌ها و پناهندگان ننگرهار پس از جنگ کرد.

ایست بازرسی نیروهای امنیتی افغانستان در هرات

حقیقت این است که اوضاع کنونی افغانستان خوب نیست و مردم احساس می کنند بین یک دولت فاسد که تا حد زیادی قادر به  ارائه خدمات عمومی نبوده و طالبان خشن، وحشی و سرکوبگر گیرافتاده اند.

نویسنده می‌گوید این امر در ماه گذشته و  پس از ملاقات با نیروهای خیزش ضد طالبان در ولایات "پروان"، لوگر و هرات برایش روشن شده است. بسیاری نه برای دفاع از دولت و رهبری کنونی بلکه مهم‌تر از آن برای مقابله با "طالبانیسم" به سمت حمایت از نیروهای امنیتی افغان می‌روند.

این نویسنده نوشت که در ماه گذشته و  پس صحبت با مردم 5 استان  متوجه شده که آنها هنوز به آمریکایی که در حملات خود باعث ویرانی زیاد، پشتیبانی از رهبران فاسد آنها، حملات هوایی و حملات شبانه شده علاقه دارند و تنها بخش کمی از علاقه‌شان از بین رفته است.

آنچه مردم را عصبانی کرده نحوه و زمان خروج آمریکا از افغانستان بدون در نظر گرفتن موقعیت دولت یا قدرت گیری طالبان در این برهه زمانی است.

در روزهای اخیر سفارتخانه‌های خارجی مانند آمریکا با صدور بیانیه‌هایی به خشونت اخیر طالبان اشاره کردند. برخی از مقامات افغان که هنور مشتاق جلب رضایت خارجی‌ها هستند از این موضع گیری استقبال کردند.

مردم می‌گویند زمانی که مقامات آمریکایی و طالبان در دوحه برای مذاکره و صلح نشست گذاشتند،درخواست برای پایان خشونت و محکوم کردن این اتفاقات به نتیجه ای رسیده است.

 هزاران نفر در شهر قندهار به خاطر درگیری بین ارتش افغانستان و طالبان آواره شده اند

طالبان براساس پیمان صلح موافقت کرد که نیروها و مقامات خارجی را هدف قرار ندهد این در حالیست که عملیات خونین آنها علیه نیروهای امنیتی، مقامات و غیر نظامیان افغان بی وقفه ادامه دارد.

این روند، عدم ثبات، بی امنی تاثیر زیادی بر روان میلیون ها افغان گذاشته است.

نویسنده الجزیره نوشت: وقتی در آستانه عید قربان به هرات سفر کردم شهر متفاوتی را دیدم. در این شهر نیروهای امنیتی و اعضای شورشی ایست بازرسی در راه ولسوالی‌های مختلف ایجاد کرده اند.

دو سال قبل امکان سفر آزاد به این مناطق وجود داشت.

بازار شلوغ پشت مسجد جامع شهر نیز عملا خالی بود.

به گفته نویسنده این اولین بار در 8 سال گذشته بوده که دیگران از او می‌پرسیدند که آیا برای رفتن به هرات مطمئن هستم.