روایت تلخ حسین زمان از ۱۷ سال خانه‌نشینی!
حسین زمان از روزهای خانه‌نشینی در اواخر دولت سید محمد خاتمی گفت.
شامگاه یکشنبه ۶ تیر، از ساعت ۲۱ تا ۳۰ دقیقه بامداد، با طرح این پرسش که «چرا سلبریتی‌ها با سیاست قهر کردند؟»، به مدت سه ساعت و نیم، میزبان چهره‌‍‌های رسانه‌ای، سیاسی، فرهنگی و هنری بود.
حسین زمان، خواننده پاپ، یکی از مهمانان این نشست بود که در سخنانی گفت: «باور من این است که وظیفه هنرمند، بیان زیبای واقعیت‌های زندگی است. من، خودم با این هدف وارد عرصه هنر شدم. من برای بیان واقعیت‌هایی چون دوستی، رفاه، بی‌عدالتی، فقر و فساد، وارد موسیقی شدم. حالا هر کسی در هر عرصه هنری، جایگاهی به دست آورده، به اعتبار مردم و حمایت آن‌ها بوده است. برای همین، هنرمند باید در کنار مردم باشد و نباید آن‌ها را فراموش کند.»
او ادامه داد: «حضورم در انتخابات از سال ۷۶ آغاز شد، چون مردم به خاتمی روی آوردند، من وارد این عرصه شدم. نه دنبال چهره شدن بودم و نه دنبال خودنمایی. من برای همین تلاش کردم هر وقت لازم بود، کنار مردم باشم. البته از همین مواضعی که گرفتم، ضربه خوردم. شاید ندانید سال ۸۱ در همان دولت آقای خاتمی، ممنوع‌الفعالیت شدم. چند سال قبل از آن، صدا و سیما من را حذف کرد. من ۱۷ سال نتوانستم روی صحنه بروم. حتی حق تدریس در دانشگاه را هم از من گرفتند. من برای دفاع از حقوق مردم چیزی را کسب نکردم و خیلی چیزها را هم از دست دادم.»
این خواننده درباره دور شدنش از عرصه انتخابات در چند سال گذشته توضیح داد: «من با انتخابات قهر نکردم، احتیاط و پنهان‌کاری هم نکردم. در این چند سال هم برای کسی نسخه نپیچیدم.»
زمان در پایان تاکید کرد: «من به حکم وظیفه، تلاش کردم مردم را بشناسم و سواد سیاسی خوبی پیدا کنم. تلاشم این بود که کنار مردم باشد و نه چیزی دیگر.»