اختلاف نظر شیوخ ثروتمند عرب در مورد آینده فوتبال

در ادامه این مطلب آمده است: کشورهای مشابه و در عین حال متفاوت خلیج فارس در یک مورد اتفاق نظر دارند و آن قدرت ورزش برای به دست آوردن دوستان و تأثیرگذاری بر مردم است.

در سال 2008، شیخ منصور بن زاید آل نهیان، پادشاه ابوظبی و عضو دولت امارات تصمیم به خرید دومین تیم بزرگ فوتبال در منچستر گرفت و این تیم را یک شبه به یکی از ثروتمند‌ترین باشگاه‌های جهان تبدیل کرد.

سه سال بعد، صندوق ثروت حاکمیت قطر که توسط خانواده حاکم آل الثانی تأسیس و اداره می‌شود تیم فوتبال فرانسه پاری سن ژرمن فرانسه را خریداری کرد.

طی یک دهه اخیر هر دو کشور بیش از یک میلیارد دلار به باشگاه‌های خود تزریق کرده‌ و آنها را به تیم‌های موفق انگلیس و فرانسه تبدیل کرده‌اند.

اکنون رقابت منطقه‌ای دوحه و ابوظبی مستقیماً در زمین فوتبال نیز در جریان است.

این دو غول ثروتمند فوتبال اروپا که لیگ‌ها و جام‌های داخلی خود را فتح کرده‌اند، حالا برای کسب بهترین جایزه فوتبال قاره‌ای می‌جنگند که تا پیش از این از دستیابی به آن محروم بوده اند.

اما مسابقه در حالی است که هفته گذشته تیم‌های برتر اروپا تلاش کردند لیگ جدیدی را تحت عنوان سوپرلیگ اروپا ایجاد کنند، در جریان این تنش دو تیم در دو سوی ماجرا ایستادند.

منچستر سیتی در بین 12 تیمی بود که قصد داشتند لیگ قهرمانان را ترک کنند تا به یک رقابت جدید پرسود یعنی همان سوپرلیگ اروپا (ESL) بپیوندند. پاریس سنت ژرمن یکی از تیم‌های اصلی مخالف این پروژه بود.

این تلاش جدایی‌طلبانه البته کمتر از 48 ساعت پس از آغاز فروپاشید، زیرا سیاستمداران، هواداران و مقامات فوتبال آن را به عنوان تلاشی ضد رقابتی، ضد دموکراتیک و خودخواهانه مورد انتقاد قرار دادند.

فروپاشی سوپرلیگ اروپا اینبار رویکردهای بسیار متفاوت کشورهای خلیج فارس در مورد فوتبال اروپا را زیر ذره بین قرار داده است. منچسترسیتی به عنوان یکی از 12 تیم جدایی طلب فوتبال اروپا، خشم یوفا را به خود جلب کرد. در سوی مقابل اما پاریس رویکرد متفاوتی را در پیش گرفت تا همچنان از مزایای یوفا بهره‌مند شود.

از ده سال پیش که قطر در حوزه سرمایه گذاری ورزشی پول زیادی را خرج کرده مورد توجه یوفا واقع شده است. باشگاه پاریسی در نقل و انتقالات بزرگ بازیکنان با هزینه‌کرد نزدیک به 450 میلیون دلار فقط برای دو بازیکن یعنی نیمار و کیلیان امباپه تحت ذره‌بین یوفا قرار گفت.

با این حال به نظر می‌رسد که رویکرد هیئت حاکمه یوفا نسبت به پاریس به کمک خلیفه در سال‌های اخیر نرم شده است.  این مرد 47 ساله رئیس بین مدیا گروپ (BeIN Media Group)است، این شبکه مستقر در دوحه مبالغ زیادی را صرف تأمین حق پخش حقوق تلویزیونی از یوفا کرده است تا فقط لیگ قهرمانان اروپا را در خاورمیانه پخش کند.

ویسیر گفت: اگر یوفا از این بحران خارج شود، خلیفی می‌تواند حقوق پخش بیشتری را برای بین مدیا بازیابی کند.

او بعد از انتخاب به عنوان رئیس انجمن باشگاه های اروپا، تنها نهاد شناخته شده یوفا، نماینده باشگاه‌های اروپا، جایگاه خود را در راهروهای قدرت تقویت کرد. این فرصت پس از آن بوجود آمد که آندره آگنلی، رئیس باشگاه یوونتوس ایتالیا مجبور شد به دلیل نقش خود در طرح ایجاد سوپرلیگ از این نهاد جدا شود.

سفرین هفته گذشته در مورد خلیفی گفت: فوتبال به افراد خوب در نقش‌های ارشد احتیاج دارد و ناصر شخصی است که نشان داده قادر است بیش از علاقه خود به دنبال منافع باشگاه‌ها باشد. او مردی است که می‌توانم به او اعتماد کنم.

ناصر الخلیفی سال گذشته به عنوان تأثیرگذارترین فرد در فوتبال انتخاب شد و به نظر می‌رسد این موقعیت به لطف اتفاقات هفته گذشته تقویت هم شده باشد.

روابط منچسترسیتی با یوفا بسیار ناهماهنگ‌تر بوده است. سال گذشته، به دلیل نقض جدی قوانین مالی جوانمردانه، باشگاه سیتی 36 میلیون دلار جریمه و دو سال از مسابقات باشگاه‌های اروپا محروم شد. در نهایت این ممنوعیت منتفی شد و جریمه نقدی پس از یک درگیری حقوقی طولانی مدت کاهش یافت.

جیمز مونتایگ، نویسنده وابسته به این باشگاه میلیاردر، که مالکیت باشگاه‌های فوتبال را در دوران افراد فوق العاده ثروتمند بررسی می‌کند، گفت: من سیتی نسبت به یوفا بسیار پرخاشگرانه عمل کرده و این احساس را در طرفداران خود هم القا کرده است که یوفا قصد دارد آنها را نابود کند.

این بیشتر توطئه است، اما صاحبان سیتی با موفقیت اقدامات ضد یوفا را سامان دادند.

این باشگاه متعلق به منطقه شمال انگلیس اغلب خود را به عنوان یک غریبه در بین غول‌های سنتی فوتبال اروپا مانند رئال مادرید و منچستر یونایتد می‌یند. آنها بر این باورند که از زمان خرید باشگاه توسط امارات در سال 2008، به شکل ناعادلانه‌ای توسط قدرتهایی بزرگ فوتبال اروپا هدف قرار گرفته‌اند.

نیکلاس مک گیهان، محقق حقوق بشر متمرکز در خلیج فارس، به میدل ایست آی می‌گوید: این تصور از منچستر سیتی به آنها اجازه می‌دهد تا به یوفا و قوانین مالی جوانمردانه حمله کنند.

برای مک گیهان تعجب آور نبود که مالکان اماراتی باشگاه سیتی در میان کسانی بودند که برای راه اندازی یک لیگ رقیب در مقابل یوفا ایستادند. طبق گفته مونتاگ ، سیاست خارجی قطر و امارات با رفتارهای آنها به عنوان صاحبان باشگاه‌های فوتبال شباهت‌هایی دارد.

وی ادعا کرد: اگر به سیاست خارجی امارات متحده عربی نگاه کنید، بسیار بیرحمانه تر است، اما در سوی مقابل قطر دیپلماتیک تر عمل می‌کند. این کشور کاملاً از پشتوانه نظامی یا ژئو سیاسی برخوردار نیست.

هیئت حاکمه جهانی فیفا نیز مانند یوفا تلاش برای تشکیل سوپرلیگ اروپا را محکوم کرد. فیفا حتی اعلام کرد که در صورت تشکیل چنین مسابقاتی بازیکنان شرکت کننده در آن از شرکت در هرگونه رقابت ملی بین‌المللی هم منع خواهند شد.

با توجه به برگزاری جام جهانی فیفا در قطر طی سال آینده میلادی قابل پیش‌بینی بود که انها برای به ثمر نشستن تلاش‌های ده ساله‌شان کنار فیفا بیاستند.

در جریان مسابقات مقدماتی جام جهانی ماه گذشته، چندین تیم ملی، از جمله نروژ، آلمان و هلند، در اعتراض به نقض حقوق بشر در قطر، تی شرت‌های منقش به جمله "حقوق بشر" پوشیدند.

این اتفاق به دنبال گزارشی از گاردین در ماه فوریه صورت گرفت که طبق آن ادعا شد بیش از 6500 کارگر مهاجر در قطر از زمان کسب حق میزبانی جام جهانی در یک دهه قبل جان خود را از دست داده‌اند.

با توجه به اینکه باشگاه پاریس تحت مالکیت قطری‌ها است پیوستن به یک لیگ جداشده متهم به نخبه سالاری پول گرایانه، به ویژه پس از اعتراضات جهانی یک نوع خودزنی بود.

چند هفته گذشته درباره چگونگی اشتباه قطر در فوتبال مدرن بحث‌های زیادی صورت گرفت. اینکه آیا آنها می‌خواستند ابتدا به چیزی که باعث اعتبار این شهرتشان می‌شود، بپردازند یا قدم به عقب بگذارند و بگذارند برخی دیگر مدتی دچار مشکل شوند؟

یک منبع نزدیک به باشگاه پی‌اس‌جی به آتلانتیک گفت که مسابقات اروپا نباید فقط به باشگاه‌های ثروتمند محدود شود و تیم‌های کوچکتر نیز سزاوار حضور در ان هستند. قطر علاقه‌ای به حذف باشگاه‌های کوچک ندارد. مطمئناً پاریسی‌ها علاقه مند هستند که به عنوان ناجی هواداران باشگاه‌های کوچک دیده شوند.

از چهار نیمه نهایی باقی مانده در لیگ قهرمانان امسال، تنها پاریس از پیوستن به سوپرلیگ امتناع ورزید و منچسترسیتی، چلسی و رئال مادرید در آن حضور داشتند.

قمار شیخ منصور شکست می‌خورد

صاحبان سیتی برخلاف سایر باشگاه‌های انگلیسی، منچستر یونایتد، آرسنال و لیورپول تنها به دنبال سود بردن مادی از فوتبال نیستند. به نظر می‌رسد شیخ منصور، معاون نخست وزیر امارات یک مالک فوتبال برای منافع کشور خلیج فارس است.

اگرچه برنامه‌های جدایی از اروپا شکست خورده اما ماجرا به کلی حل نشده است. جدا از بحث تحریم‌ها و مجازات‌ها، بحث گسترده تری در مورد آینده بازی‌ها و به ویژه در مورد مالکیت آن آغاز شده است.

مونتاگ می گوید: هرگز زمان بهتری برای تغییر نبوده است. لازم است اصلاحات مهمی برای حامیان قدرت و توازن مجدد رقابتی انجام شود. ما به میلیاردرها نیاز داریم تا در فوتبال نباشند.

این نویسنده و روزنامه نگار بر این باور است که دولت‌ها، مانند امارات و قطر، باید از باشگاه‌داری منع شوند، زیرا رقابت را به گونه‌ای مخدوش می‌کنند که مقامات فوتبالی قادر به کنترل آن نیستند.

در روزهای اخیر مدل‌های مالکیت جایگزین مورد بحث قرار گرفته‌اند به ویژه قانون 1 + 50 که در فوتبال آلمان وجود دارد. این ماده تجویز می‌کند که هواداران باید اکثریت مالکیت در یک باشگاه را داشته باشند در مقابل سرمایه گذاران خصوصی تنها 49 درصد سهام را در اختیار داشته باشند

هفته گذشته، دولت انگلیس تصمیم خود برای بازبینی در مورد مالکیت، امور مالی و مشارکت هواداران در فوتبال را اعلام کرد. چنین گفتگوها و اصلاحات بالقوه می‌تواند برای صاحبان فعلی و احتمالی مهم باشد.

هر دو باشگاه سیتی و پاریس پروژه‌هایی سیاسی هستند. پس از موفقیت جام جهانی، قطر هنوز چقدر می‌خواهد در تجارت فوتبال شرکت کند؟ در برهه‌ای از زمان خانواده آل نهیان به عنوان مالکان سیتی خواهند پرسید: آیا ما همه آنچه را که لازم داشتیم به دست آورده‌ایم؟

با ایجاد یک ائتلاف گسترده در هفته گذشته و سخنان شدید علیه صاحبان میلیاردر این باشگاه‌ها، تلاش دیگری برای خرید باشگاهی جدید توسط سعودی‌ها خشم بیشتری هم به همراه خواهد داشت.

مونتاگ گفت: تشکیلات فوتبال انگلیس به خوبی و واقعاً آزمایش خواهد شد که آیا در صورت بازگشت سعودی‌ها و یا دوباره آمدن آنها برای خرید یک باشگاه، می‌توانند در برابر این واکنش‌ها مقاومت کنند. در حال حاضر، وضعیت موجود همچنان ادامه دارد، زیرا دو باشگاه ثروتمند اروپا باید در مقابل هم در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا صف‌آرایی کنند.