خانواده
پدرش میرزا نعمت الله بیضایی آرانی شاعر و متخلص به ذکایی و مادرش نیره موافق خانه دار بود، تنها یک خواهر بزرگتر از خود دارد و اصالتا اهل آران کاشان هستند
شروع نوشتن از دبیرستان
با اینکه در مدرسه شاگرد زرنگی نبود اما با گروهی از نویسندگان آینده همچون داریوش آشوری، نادر ابراهیمی و عبدالمجید ارفعی هم کلاس بود
او در این دوران نویسندگی را با نوشته هایی مانند آرش با الهام از شعرهای مهدی اخوان ثالث شروع کرد تا اینکه در مقطع دبیرستان وارد نمایشنامه نویسی شد
دانشگاه و استخدام
بعد از معافیت از سربازی در دانشگاه تهران قبول شد
اما کمتر از دو سال رشته ادبی را ناتمام گذاشت و یکسال بعد در سال 1338 وقتی 21 ساله بود در اداره کل ثبت اسناد و املاک دماوند مشغول کار شد
ورود به اداره دراماتیک
بیضایی در روستای گیلیارد دماوند با دیدن یک تعزیه شروع به پژوهش در نمایش های ایرانی کرد تا اینکه سال 1341 وقتی 24 ساله بود به اداره هنرهای دراماتیک رفت
از این سال بعنوان نویسنده وارد همکاری با کارگردان های مختلف تئاتر شد و همزمان نوشتن را در ماهنامه های هنری از جمله موسیقی و ستاره کیهان پی گرفت
عکس های بهرام بیضایی کارگردان و نویسنده
سه گانه
نمایش های سه گانه عروسکی او متشکل از سه نمایش بنام های عروسک ها، غروب در دیاری غریب و قصه ماه پنهان در سال 1342 در یک کتاب منتشر شد
کارگردانی
بیضایی در 28 اسفند 1345 نمایش عروسکها را با همکاری گروه هنر ملی ضبط کرد که یک ماه بعد در 28 فروردین 1346 از تلویزیون ملی پخش شد
از دانشگاه تا فیلم بلند
در سال 1347 با چهل و نه نفر دیگر پایه گذار کانون نویسندگان شد سپس در سال 1348 بعنوان استاد دانشگاه، تدریس را از دانشگاه تهران شروع کرد
در سال 1349 فیلم کوتاه عمو سیبیلو را کارگردانی کرد تا اینکه سال 1350 فیلم بلند رگبار را به سرانجام رساند، این فیلم در جشنواره فیلم سپاس سال 1352 بهترین فیلم شد
او همچنان نوشتن نمایشنامه نویسی و فیلمنامه را ادامه داد
بعد از انقلاب
بیضایی در سال 1360 بعد از 20 سال کار دولتی در حالی که دو ماه مانده بود بازنشسته شود از دانشگاه تهران اخراج شد و دیگر اجازه تدریس پیدا نکرد
فیلم باشو
بعد از محدودیت های فعالیت در سال 1364 خانواده اش را به اروپا فرستاد تا اینکه خود ساخت فیلم ‘باشو، غریبه کوچک’ را بعنوان کارگردان و نویسنده شروع کرد
این فیلم بعد از 5 سال توقیف در سال 1369 اکران شد و بعدا به بهترین فیلم تاریخ سینمای ایران در چندین راگیری شناخته شد
مهاجرت
بهرام بیضایی در نهایت سال 1367 وقتی 50 ساله بود دار و ندارش را در تهران فروخت و نزد خانواده اش در آلمان رفت و بعد مدتی با آنها راهی کشور سوئد برای زندگی شد
بیضایی اما یکسال بعد از مهاجرت از همسر اولش طلاق گرفت و به ایران بازگشت و فیلم مسافران را ساخت
مژده شمسایی همسر بهرام بیضایی
ازدواج اول
بهرام بیضایی اولین بار در سال 1344 وقتی 27 ساله بود با منیر اعظم رامین فر خواهرزاده عباس جوانمرد (بازیگر) ازدواج کرد
ثمره این زندگی یک دختر بنام نیلوفر متولد 1345 – ارژنگ 1346 و نگار 1351 می باشد
ازدواج دوم
ایشان در سال 1368 بعد از بازگشت به ایران با مژده شمسایی هنرپیشه و چهره پرداز 21 ساله ازدواج کرد و در سال 1374 صاحب یک فرزند پسر بنم نیاسان شد
از فراسه تا سک گشی
بهرام بیضایی در سال 1375 به دعوت پارلمان بین المللی نویسندگان راهی فرانسه شد تا اینکه یکسال بعد با گشایش فضا در دولت خاتمی به ایران بازگشت
او پس از 18 سال دوری از صحنه کارگردانی در تئاتر را شروع کرد تا اینکه سال 1378 فیلم سگ کشی را بدون سانسور به اکران رساند تا پرفروشترین فیلم سال 1380 شود
مهاجرت به آمریکا
بیضایی در نهایت بخاطر برخی بی مهری ها در سال 1389 به دعوت دانشگات استنفورد آمریکا راهی این کشور شد تا علاوه بر تدریس فعالیت هنری خود را آنجا پیش ببرد
با این حال کوشش های دوست داران وی برای بازگرداندنش بی نتیجه ماند
دکترای افتخاری
ایشان در سال 1396 دکترای افتخاری خود را از دانشگاه سنت اندروز آمریکا گرفت، زمستان همین سال نیز در جشنواره تیرگان در تورنتو بزرگداشتی برای وی برگزار شد
منبع : فتوکده
